Kork Ma!

Tümden geleyim,

Son diyeceğimi, başta söyleyeyim;

Kork Ma!

Allâh'tan.

Ne yapayım?

Âşık ol..

Âşkta korku yok mu?

Olmaz mı?

Sevdiğini üzmekten korkar,

Âşık.

Benim âşkım,

Vicdanı sever,

Yüreği yufka olanı,

Gizli gizli

Ağlayanı..

Sırlarıyla ağlayanlar varmış,

Gönlüne akar mış,

Damlalar..

Ağlayamayanın yoktur kâlbi..

Unuttum,

Ne yazacaktım sahi?

Her neyse.

Demem o ki,

Otur, demlen,

Karartma yüreğini,

Şarıl şarıl taşsın,

Taşsın ki,

Âşka doysun çöllerin.

Kime söylüyorum? Bilmem ki..

Dur!

Bir anektot aktarayım,

Nesimi'den,

Şiir ile;

"Kâh giderim medreseye hû çekerim Hakk için,

Kâh giderim meyhaneye dem çekerim Âşk için"...

Söyleyenler söylemişler lâfın tamamını,

Daha ben ne diyeyim?!.