- Kategori
- Şiir
Korkarım
Martı kanatlı yalnızlıklarımız cogalıyor limanlarımızda
Aydınlık yamaçlardan yuvarlanıyoruz
Yarıda kalmış yollarındayız mutlulugun
Sararmış naftalin kokan carsaflar gibi cocuklugumuz
Köreldikçe , gögeriyor gunahlarımız, umarsızlıklarımız
Bıcak sırtı hayatlarda dolanıyor ayaklarımız.
Kolayında gözlerimiz cıglıkların
Sesimiz prangalı, dudağımız yaralı
Unutmaktan baska lisan bilmez oldu dilimiz
Dindiremiyorsa gözyaşımızı cocuklugun ayak sesleri
Daha vardır elbet gidilcek yolumuz
Bakla sofalı genclimizin cumbasından döner güz,
Dagların gecesinden saklı kederlerimiz
Yüzünü hüzne dönen göz
Korkarım korkarım hep aynı kıyım hep aynı biz..