Koro, Bir Yatılı Okul Filmi

Arama motorunda “Koro” yaz, ara. Sinema sitelerinde tanıtıcı yazılar var. Hayır, bana DVD’si lazım. Alışveriş sitelerinden ses seda yok. İnsanlara kızmaya başlıyorum: “Abuk sabuk filmlere giderler. O filmleri iyi yaparlar. 2-3 ay sonra DVD ve VCD’si çıkar.” Oysa Koro sinemalarda gösterileli neredeyse 3 yıl oluyor, hala ses seda yok. Kendi kendime, “Eyvah, bu filmin de Cennet Sineması gibi DVD’si çıkmayacak.” diyorum. Tekrar insanlara kızıyorum: “Siz ne zaman iyi bir filmin kıymetini bilirsiniz zaten! Hep korku hep macera filmi. İnsanın güzelliğini yansıtan filmleri sıkıcı bulursunuz.”

Bir tane VCD ve DVD filmlerini piyasaya süren site keşfettim. Eylül ayıydı. Yeni gelecek filmler arasında Koro da vardı. Aylar geçti, onlarca film piyasaya çıktı ama içlerinde Koro yoktu. Hep yeni geleceklerin içindeydi. Umudumu kesmiştim. Devamlı alışveriş yaptığım bir sitenin film bölümünde yeni çıkan filmlere baktım. Sayfanın üstünde vasat çocuk filmleri ve erotik filmler vardı. Sayfanın altına indiğimde Koro yazıyordu. İnanamadım, bir daha baktım. Evet, gelmişti. Koro nihayet gelmişti. Hemen sipariş verdim.

Sanatseverler, müzikseverler, hümanistler, eğitimciler bu filmi sakın kaçırmayın. İnsan olmanın güzelliklerini tekrar yaşayın.

Beni en çok etkileyen filmler Akdeniz filmleridir. Cennet Sineması, Hayat Güzeldir, Koro ve Ayı filmleri İtalyan ve Fransız sinemasına örnektir. Bir Egeli olarak kendimi o filmlerin içinde bulurum. Baba 1 filminde en sevdiğim sahne Michael’ın lokantada polis şefi ve rakip mafya babasını vurduktan sonra İtalya’ya kaçmasıdır. Güzel bir Akdeniz köyü, sıcak bir yaz günü, kurumuş otlar, zeytin ağaçları, beyaz badanalı evler ve saf bir aşk. Her seyredişimde “Hadi Michael al şu tabancayı klozetten, vur şunları bir an önce git İtalya’ya!” derim.

Akdeniz nasıl bir deniz ise buraya komşu olan milletlerin huyu suyu birbirine benzemiş. Her şeyin en coşkulusu buralarda yaşanır. Kanlarımız sıcaktır, anında parlar, anında coşarız.

Ben bir film sever olarak filmleri üçe ayırırım. Birinci gruptaki filmler DVD’si alınacaklar, ikinci gruptakiler VCD’si alınacaklar ve son grup ise bir kere seyredilecek filmler olmak üzere. Bu film ise birinci gruba girmekle kalmıyor, rafın en başlarında bir yer hak ediyor.

Koro filmi yazılmakla anlatılmaz. Seyredilerek yaşanılır. Hepinize tavsiye ediyorum. Özellikle, “Ben film sevmem.” diyenlere…

Bu güzel filmi yurdumuza sokmayı başaran Kanal D Video Home ekibine sanata olan katkılarından dolayı teşekkür ediyorum. Eğer yetkililerden birisi bu yazıyı okursa, onlardan “Cennet Sineması” filmini de getirmelerini bekliyorum.