Köşeye Sıkıştırılan kadın!!!

Bundan bir önceki yazımda, kadın ve çocukların karşılaştığı şiddetin sosyo-kültürel nedenlerinden birini açmaya çalışmıştım. O yazı pek rağbet görmedi. Fakat, öldürmeler-yaralamalar hiç de yavaşlamadan, sanki "bulaşıcı bir virüs" gibi devam ediyor. 

Aslında olayın bu şekilde gelişmeside doğal. Çünkü, ortada yaşanan kontrolsüz bir değişim süreci var ve kadınlar bu değişim sürecinin kendilerine sağladığı avantajları kullanarak "köşeye sıkışmışlık" hissi veren yaşantılarından sıyrılmak istiyorlar. Buna cesaret edebilenler bir çok "şeyi" göze alıp ve de yalnızca kendilerine güvenerek hareket ediyorlar. 

İşte tam bu aşamada, "erkek egemen" bir toplumsal yapının içinde "Tanrı buyruklu" davranan bireylerle birlikte yaşadıklarını akıllarına getiremiyorlar. Buna ek olarak, bu ülkeyi yöneten kurumların, örgütlerin, siyasi partilerin, "demokratik" örgütlerin yine "Tanrı buyruklu" davranan bireyler tarafından idare edildiğini de unutuyorlar. Kendilerinde bulunan özgüven ve cesaret nedeniyle, bütün bunlara rağmen "bildikleri kadar özgür olabilme" uğraşından-savaşından vazgeçmiyorlar. Kadının bireysel olarak girdiği bu uğaraşın süreci uzun ve zorlu. Daha, çok kadının canı yanacak, daha çok kadın çektiği eziyetler nedeniyle medya da yer alacak; yine kimselerden doğru-dürüst ses çıkmayacak; fakat kadın vazgeçmeyecek. Bu bir gerçek. 

Bu zaman dilimi içerisinde yaşanılanlar da asıl ters olan; inanç ve düşünce biçimi ne olursa olsun, toplum içinde var olan diğer kadınların çok büyük çoğunluğunun, yaşanılan bu mezalime karşı ortak bir tepki vermemeleri.Bu anlaşılır değil. 

M.Blog içinde yazan çok fazla kadın var, aralarında yeterli iletişim de var. Zaman-zaman bir araya geldiklerine dair yazılar-fotograflar da yayınlıyorlar.Eğlenip-gülmeler için yaptıkları bu organize-birliktelikleri becerebilenler, bu becerilerini, duydukları ve seyrederek yaşadıkları bu kadın mezalimine karşı ortak bir tavır sergilemek için niye kullanmamaktalar, neden? 

Sokaklara çıkmaktan bahsetmiyorum. M.Blog sanalında tepkilerini göstermek ve dayanışma için sanal bir simge seçerek, bu simgeyi blog ana sayfalarına yerleştirebilirler, kendi aralarında çeşitli dayanışmalarda bulunabilir ve bunları sergileyebilir. Tartışmalar başlatabilirler. 

Bu insanlık ayıbı hallerin daha az yaşanması için birilerinin (yöneticilerin) bir şeyler yapması gerekiyor. Ama, o birilerinin (yöneticilerin) ciddi anlamda harekete geçmesi için, başka birilerinin de (yani siz kadınların), bulundukları her alanda tepkisini göstermesi, sesini yükseltmesi gerekiyor. 

Siz kadınları, yalnızca siz kadınlar koruyabilirsiniz; başka hiç kimse değil... 

F.E.