Kötünün iyisi

Gençlik yıllarımızdan itibaren (1960 lı yıllar) ülkenin bitmeyen ve gittikçe çoğalan enerji ihtiyacı var. O yıllarda hidrolik santral yatırımları zamanın başbakanına barajlar kıralı ünvanının yakıştırılmasına sebep oldu. Ancak bu yatırımlar uzun vadede ülkenin enerji ihtiyacına çare olmadı. O yıllarda barajların 50 yıllık ömrü olduğu söylenmişti. Barajlar yerinde duruyor ama, ikibinli yılları görmeden zamanın hükümeti barajları nedense devre dışı bırakıp, dogalğaz çevirim santrallarına yöneldi. Sonuç ortada gaz aldığımız bir degerli komşu ülke iki yıldır parasını aldığı gazı kesiyor.

Bu durumun düzeleceğini de sanmıyorum. Ülkemiz için çok büyük riskleri olduğu ifade edilen nükleer enerji Rusya ve İran yönetimlerinin insafına kalmaktan daha mı onursuz? 100 yıllık ülke ihtiyaçları düşünülerek nükleer enerji yatırımlarına gecikmeden başlanmasının geerektiği kanaatindeyim.