Koymasaydın!

Okul günlerinden çarşamda günü teknoloji-tasarım dersine girmiştik. Öğretmenimiz bizden kareli kağıtları katlayarak en az 30 tane şekil yapmamızı istedi. Aynı şekilden yapıcaktık.

Bende katlayarak bir şekil buldum. 40 tane yaptım. 40 taneyi düz bir kartona yapıştırdım. Öğretmenimize çalışmamı gösterdim. Çok beğendi. Öğretmenimiz 2 hafta müddet vermişti. Eve git gel olmasın diye öğretmenime nereye koyabilirim dedim. Sınıfın dolabına koy dedi.

Ertesi gün çalışmama baktım. 40 tane şekil yırtılmış yerlerde dağılmış halde duruyordu. Yarında not alıcaktık.

''Öğretmenim benim çalışmamı yırtmışlar'' dedim.

Öğretmen:

''Banane! Koymasaydın'' dedi.

Ben:

''Ama siz dolaba koyun demiştiniz.''

Öğretmen:

''Ben öyle bişiy demedim'' dedi.

Geçtim yerime oturdum. Not alma günü geldi. Öğretmenimle yine konuştum. Yeniden Yap dedi.

40 tane eşit ölçüde şekiller yapılması hiçte kolay değildi. Konuştum konuştum olmadı. Anneme söylemek zorunda kaldım. Eğer söylemesem ''0'' alıcaktım. Annem konuştu. Sonunda öğretmen kabullendi.

Not: Öğretmen unutmuş olabilir. Ama beni yalancı durumuna düşürmek doğru değildi.