Koyu bal

Mor mendilin kıvrımları 

Gölgeledi 
Yüzünü 
İlkyazın alacakaranlığında
Işıldıyor dolunay 
Hayat denen bir sunağın başında
En güzeli bütün yıldızların altında 
Sağlığımıza içiyoruz 
Gözleri bal renginde 
Aşkın güzelliğiyle 
Aydınlık yüzü 
Aşmış gene kendini
Her halinde yeni bir güzellik 
Kasırga nasıl sökerse 
Meşeleri kökünden 
Öyle sarsıyor yüreğimi aşk 
Ama bil ki 
Gelecekte bir gün 
Bir takım insanlar
Ordan burdan şuradan 
Bize dokunmuş bizi görmüş 
Bizle sohbet etmiş insanlar 
Anacaklar bizi 
İlk yaz çiçekleri açarken 
Yine bu sunağın başında yıldızlara karşı 
Sağlıklarına içecekler aşkın şarabını
Bütün gece yağmur bir deli poyraz
Yalnızlıktan 
Bağırıyorlardı 
Bu şehirde 
Yağmurdan sırılsıklam 
Bütün yıkık insanlar
Yıllar bile yıkamadı 
Bu aşkın anlatılan masalını 
Ne yangınmış geçmişiz hayatın içinden
Aşkı bağırarak