KRALLARIN OYUNUNA İNAT!

Ermenilerle Türkler neden kavga etmeye başladılar? Aklı başında insanların artık bu soruyu sorma zamanı geldi de geçiyor.

Son yüz elli yıldır iki millet birbirine düşman oldu da daha önce neden kavga etmeden barış içinde bir arada yaşayabilirken ne oldu da bu iki millet bir kavgaya tutuştu. Böl parçala yut taktiğinin hem batı hem de Rusya tarafından mükemmel bir şekilde kullanılmasını biz ile özellikle Türk yazarlardan duymuyoruz: Dünyanın bir ucundan Avustralya’dan bir yazarın bu konuyu araştırma konusu yapıp, Rus, İngiliz ve tabi ki Amerikan arşiv belgelerine dayanarak yazmış olduğu bir kitap var. Kitabın adı: “Emperyalizm Evanjelizm ve Osmanlı Ermenileri”

Kitap ne anlatıyor? Kitap oyunun nasıl kurulduğunu anlatıyor. Batı’da yani İstanbul’daki Ermeniler konusunda Fransa ile karşı karşıya kalmaktan çekinen ABD ve İngiltere özellikle de Amerika nispeten daha fakir Ortodoks Ermenilere el atıyorlar. Genellikle “fakirlik, yoksulluk” için umut gerekir. Bir şekilde Osmanlı’nın yıkılacağına kani olan Ermeniler “Evanjelist” akıl hocaları öncülüğünde örgütlenmeye başlıyorlar.

Fakirlerin fakir kalmalarının nedeni, umutlarını zenginliğe, zenginlere bağlamalarıdır ve bu boş umut gerçekten de ahmakçadır. Çünkü zenginlik bir kütle gibidir. Büyüdükçe ayrılması daha acı verici olduğundan zenginleşince insanlar fakir oldukları zamanlara göre daha cimri olurlar. Daha hırslı olurlar, daha sonra fakir insanların emeklerini sömürmeden büyük ve devasa bir zenginlik ancak devlet hazinesini soymakla olabilir!  Zaman zaman gündeme gelir, haber olur “bir adam milleti çarpmış” diye duyarız. Her sahtekârlık bir planla ve yemleme ile gerçekleşir. Bir oyun planı vardır ve milletini çok iyi tanıyan sahtekârlar her şekilde birilerini yemlerler ve zengin olurlar. Parasını veren insanların parasını afiyetle yerler. Normal yani.

Türk Milleti olarak biz de hep bizim ortağımızın Amerika olduğuna inandırılmışızdır. Ortaklık denk güçler arasında olabilir bu bir. İkincisi bu İslam’ın öğretilerine taban tabana zıttır. Ermenilerin de benzer bir tuzağa düştüğünü her iki milletin fertleri olarak acı tecrübelerle görüyoruz. Savaşıyoruz, savaştırılıyoruz. Bu bize de Ermenilere de büyük enerji kaybettiriyor. Buna son vermek için çok değerli hamlelerin yapılmasını umuyoruz. Eskiden olsa Ermenilere kızabilirdim ama onlar bize çok benziyor. Biz nasıl ki birçok bakımdan Batı’ya bağlıyız, bizden çok daha güçsüz olan bir devletin bağımlılığı daha normal değil mi?

Son yüzyıldır Batı’nın bizi arka planda dövdüğü kamçı görevi (1. Dünya Savaşı ve öncesi, Asala Terör Örgütü olarak sonrasında sözde Kürt Hareketi olarak PKK’da) için Ermeni unsurları halen kullanılıyor. Zaman zaman Türklerle Kürtleri “beş taraflı” ajanları ile karşı karşıya getirmeye çalışan Batı her şekilde akraba olan Kürt Türklerde aynı etkiyi yapamasa da aydın yazar, siyasetçi, gazeteci, hoca, şeyh gibi her unsurunu aktif bir şekilde kullanıyor. Adamlar haklı, maşa varken ateşi hangi budala elle tutar.

Batı ve Rusya’nın elinden Ermenileri almak için kapsamlı bir politika geliştirmek şarttır ve elzemdir. Bu her iki milleti de birlikte büyütebilir. Tıpkı kavgasız dövüşsüz geçen altı asırda olduğu gibi bu yeniden başarılabilir. Osmanlı’nın bir yanı Türk’se diğer yanı Ermeni’ydi, Rum’du. Bu üç millet tarih sahnesindeyken şu an ellerinde oyuncak olduğu ülkelerin bir kısmı henüz keşfedilmemişti. Akıllı davranmak neden bu kadar zor? Çünkü…

Eski dostları bu dostların kavgasından çıkarı olan bir yalancı dost ne diye barıştırsın? Aslanın krallığı ormandaki diğer aslandan krallığı zaman başlar. Bu ormanda ne Türkler ne de Ermeniler şu anda kral değildir.

Son SÖZ: Bir devletin adının ne olduğu değil, gelirlerinin neden ve nereye aktığıdır.