Krizler ve takvimler

Askeri darbeler: 1960, 1971, 1980. Liberalizmler: 1983, 1993, 2003. Ekonomik krizler: 1994, 2001, 2008. Gazeteci katliamları: 1979, 1993, 2007.

Anlamlı diziler mi? Onlarca kişi bana ‘neden?’ diye sordu. Çünkü: 5. darbe ve 4. liberalizm geliyor. Hangisinin daha yıkıcı olacağı belli değil. İkisi birarada da olabilir. Bu, belki yıkımı azaltır, belki de çoğaltır, bir tür ‘biricik bir tarih dersi’ gelmekte.

Çünkü: İnsanlara korkmaları hatırlatılıyor. Hani, mafyanın gelirini arttırmak için yaptığı gibi.

Çünkü: İnsanlar korkmazlarsa, ne 5. darbeyi kabul ederler, ne de 4. liberalizmi.

Çünkü: İnsanlar korkmazlarsa, emperyalizmi kabul etmezler. Savaşı kabul etmezler. Krizleri kabul etmezler.İnsanlar korktu mu? Yaşlılar feci evet. Gençler feci hayır, çünkü deneyimleri yok. Söylenenleri dinlemiyorlar, yazılanları okumuyorlar.

Ben korktum mu? Feci hayır. Neden? Yaşamımda 20’ye yakın kez ölümle yüzyüze geldim. Her geleceğimde de sezdim. Ölümün tuhaf bir kokusu, tuhaf bir raksı, tuhaf bir ezgisi var. Şimdi ve burada ölümü sezmiyorum. Ölüm beni tehdit etmiyor.

Neden? Çünkü fırtınanın ta göbeğine daldım. ‘Fassbinder Denklemleri’ (sentimental faşizm) dediğim bir uygunlukla, suikast sırasında bir dizi konu yazıyordum. Panoramayı oluşmadan hemen önce, an be an izleyerek, çizdim. Durdum ve bekliyorum. Kimseye verilmiş sözüm yok. Kimsenin sözüne güvenemem. İhanet dalgası geliyor. Daha önceleri çok kez olduğu gibi.

Yani: Rahmetli tam anlamıyla boşuna harcandı.