küçüğüm

yıllar önce, bekar evimde oturup televizyon kanalları arasında zap yaparken, eser-engin noyan'ın bir konserine denk gelmiştim. yumuşacık şarkıları yumuşak tonlarda dillendiriyorlardı. konserin bir bölümünde sıradaki şarkı üzerine uzun bir girizgah yaptı, engin noyan. imkanı olsa birazdan seslendireceği şarkıyı tüm dillere çevirmek, tüm dünya insanlarının bu şarkıyı dinlemesine/anlamasına katkıda bulunmak gibi istekleri olduğunu vurguladı. an itibariyle beceremesem de, engin noyan'ın anlattığından sıradaki şarkının 'bütün dünya buna inansa..' olduğuna kanaat getirdim. yanılmamıştım.

başka dillerde aynı etkiyi gösterir mi bilmem, bu coğrafyada yapılan kimi şarkılar insanın yüreğine bir ateş gibi düşebiliyor. bu ülkenin bir ferdi olduğuna, bu zamanda yaşadığına ve tabi insan olduğuna seviniyorsun o namelerle ve sözlerle buluştuğunda. farkındalık mı, ayrıcalık mı yoksa pansuman mı? bilinmez.. şairin 'kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkuyla gireceksin' dediği gibi dalarsın bazı şarkılara. alır götürür seni.

benim de böyle bir şarkım var: hayat mücadelesinin insanı nasıl da merkeze koyduğunu, herkesi kendine rakip/düşman bellettiğini, kazançlarımızın/kayıplarımızın sahteliğini, sahteliğin tüm benlikleri saran halini yüzüme yüzüme vuran ve üzerinde çokça düşünülmesi gerektiği izlenimi uyandıran 'küçüğüm'.

'ne kadar az yol almışım

ne kadar az yolun başındaymışım meğer

elimde yalandan..

kocaman..

rengarenk..

geçici..

oyuncak zaferler..'

evet küçüğüm. çok okumuş, çok gezmiş, çok tanımış, çok görmüş ve dahi çok geçirmiş olabilirim. hatta çok bilmiş bile olabilirim. tüm dünya insanlarını güzellik, dürüstlük, saygı, hoşgörü, barış ortamında ve koşulsuz yaşama hakkı ile donatarak yaşatmak gibi mülteci isteklerim dahi olabilir. şatafatlı bir hayatın aktörü olmak için didinebilir; yok etmek üzerine de hayatımı inşa edebilirim. madden/manen en zengin ya da en fakir olabilirim. türk, kürt, alman, fransız,..; müslüman, hıristiyan, ateist, yahudi, şaman; beyaz, zenci; erkek, kadın da olabilirim. önce insanım, ölümlüyüm ve 'küçüğüm' işte.      

sistem/düzen bizleri öylesine kuşatmış ve benliğimiz o kadar deforme olmuş ki, büyük olmanın, büyük oynamanın, büyük denizlerde boğulmanın, büyük evlerde oturmanın, büyük arabalara binmenin, büyük büyük mağazaların büyük büyük kapılarından içeri süzülmenin, büyük zaferler elde etmenin derdine düşmüşüz. hasbelkader emelimize ulaşmış olsak bile, işin ucu bu şarkıda gizli yine...

'elimde yalandan kocaman rengarenk geçici oyuncak zaferler'

13/10/2009