Küçük kız 3

Sabah erkenden büyükannesiyle yola düşmüştü, hava biraz soğuktu ama aldırmıyordu çünkü gökyüzüne bakarak yürüyordu küçük kız.

Gökyüzünde kocaman parlak, dünya kadar kocaman bir şey onunla birlikte yürüyor ve onunla sohbet etmeye çalışıyordu.

Birden durdu, gözlerini gökyüzünden ayırmadan yukarı baktı, kocaman gözleriyle sıcacık ve sarı sarı bakan bir çift göz görür gibi oldu.

Gülümsediğini hissetti sevgi dolu ışıltısıyla.

Onunla birlikte yürümek gittiği yere kadar güzeldi ama gökyüzündeki kocaman gecenin güneşi onu bırakmıyordu.

Gecenin kocaman güneşi ay dedesiydi.

‘’Ay dede uyumaya gitmedin hala benimlesin. Seninle konuşmamdan sıkılmıyorsun değil mi.

Yalnız kalan bir tek benmişim gibi seni rahatsız ediyorum, özür dilerim. Beni gözetmen gerekmiyor.’’

‘’Tebessüm et küçük kız seni gözeten tek ben değilim, Tanrı seni korumam için beni görevlendirdi. Senin gittiğin yollardaki engelleri kaldırmak ve mutlu bir gün geçirmeni sağlamak için bana görev verdi.’’

Gün aydınlanmaya başladığında çoktan büyükannesinin çalıştığı yere gelmişlerdi.

Ona verilen eski karton dosyaları aldı ve her zaman oyun oynadığı yere gitti.