Küçük meryemdem kompozisyon çalışmaları

Yukarda yazdıklarım küçük bir kızın kendi çapında kompozisyon çalışmalarından örneklemeler olarak yazacağım. Daha Meryem kız 8 yaşında iş arkadaşımın kızı. Üçüncü sınıfa hepsi pekiyi olan karnesiyle geçtiğini kanıtlamak istercesine elinde tuttuğu karnesini sallayarak bana getirdi. Firuze teyze bak bu benim karnem dedi. Baktım öptüm tebrik ettim. Firuze teyze daha okul yeni tatil oldu ama ben çok sıkılıyorum. Kompozisyon yazsam sen okur musun dedi gözlerinin içi gülümseyen bakışlarla süslüydü. Tamam canımcığım sen yaz ben seve seve okur hatta Meryem'den hatıra olarak saklarım dedim. Sevinçle koşa koşa babasının yanına gitti. Sesi benim odama geliyordu. Babacığım lütfen bana kağıt ve kalem verir misin ben kompozisyon yazacağım diyordu.

Bir süre sonra yanıma geldi elinde bir kağıt ve kalem vardı yazısını bu ilk kompozisyonum diyerek bana uzattı. Aldım bana bakıyordu çok dikkatli bakışlarla ne yapacağımı inceliyordu bakt ıki ben okuyorum büyük bir hevesle sen okumaya devam et, lütfen ben diğerlerini yazayım dedi gülücük ata ata tekrar babasının yanına gitti.

Ben okudum ve aynen onun kelimelerini buraya aktarıyorum.

Ben Meryem.

Yaşlılar ile ilgili düşüncelerimi anlatmak istiyorum.

Yaşlılar çok tonton ve çok tatlı olurlar. Ama ben bir huylarına sinir oluyorum. Hani bir şey söyleyince duymuyorlar ya işte ona sinir oluyoru. Ama ben onları çok sevdiğim için onlara üzülüyorum da. Elimden bir şey gelmiyor. Onları tedavi edemiyor mu doktor amcalar teyzeler? Öbür huylarına gelince çok güzel annem hep diyor ki büyüklerimize saygı duyalım onları hep sevelim. Ben de ona hak veriyorum onlar bizim ninelerimiz dedelerimiz. Aklıma şu da geldi onlar bizim bilmediğimiz bir çok şeyi biliyorlar. Çünkü onlar hayatın büyük bir parçası ve onlar hiç ölmesin. Benim dedem de ninem de ölmesin. Hep Allah'a öyle yalvarıp uyuyorum. Hepsini çok seviyorm. Çocuk gözüyle daha ne olsun onları hepimiz çok seviyoruz.