Kullanılan Dil...

Seçimlerin yenilenmesine yönelik karar, ülkemizin rotasını yine “gerginliği” ve “stresi” bol bir gündeme döndürdü.

Yandaş kalemleri okuyorum, ilginç bir canhıraş ile gerçekten de siyasal iktidardan daha cevval tavır takınıyorlar.

Yok efendim CHP, nasıl bir partiymiş de, işte CHP’nin kimlerle ittifak yaptığı ortadaymış da, tüm bu görünenlere rağmen ortaya çıkan manzaraya “demokrasi” felan denemez(miş)!

Siyasal iktidar “kızgın demiri soğutmaktan” dem vuruyor, toplumu kucaklama eğilimine giriyor. Gerçi bu bakımdan AK Parti iktidarının toplumu kucaklama ve birliktelik edimleri şüphe uyandırıcıdır. İktidarları dönemlerinde sürekli bir kucaklaşmadan dem vurmalarına rağmen, ilk bu çağrıdan çark eden de kendileri olmuştur.

Dediğim gibi… Ülkemizin rotasını çevirme ve belirleme gayretinde olan bir kalem erbapları var: Sürekli köşelerinden Türkiye’deki demokrasi oyununa dikkat çekiyorlar ve bu oyunun CHP ve FETÖ terör örgütüyle ortaklaşa tertiplendiğini ileri sürüyorlar.

Bir de anlamadığım bir husus var: Yazılarında tehlikeden bahsederlerken, sürekli olarak lafı getirip “Taksim Gezi Parkı Eylemlerine” dayıyorlar. Yahu, bu yandaş kalemlerin gerçekten de besledikleri kin ve nefreti anlayamıyorum. Siyasal iktidar belki de toplumdaki elektriklenmeye hafifletmek babında bir “el uzatıyor” ama zamanın şövalyeleri, saldırdıkça saldırıyorlar.

Kanaatimce, toplumumuzu sürekli bu biçimde “ayık” tutmaya çabalıyorlar. Fakat, şunu bilmiyorlar mı: Köşeyazarları siyasetçi değildir, ve bu bağlamda seçim kazanma gibi bir olasılıkları da yoktur. Yapabilecekleri sadece “algı yönetimi” üzerine olabilir. Geniş kitleleri, olmayan birtakım şeyler üzerinden “istim” üzerinde tutarak, seçmen kitlesinin konsolidasyonunu sağlayabilirler.

Ama, kullanılan “düşmanca” dil ve yazılarından akan “kin ve nefret”, Türkiye’mizi daha “iyi” yapmayacak.

Bence… Herkes ağırlığının ederi kadar yazmalı ve tutum sergilemeli.