Kullanılan gençlik ve siyaset

Bu konuda daha önce de birşeyler yazmıştık ancak şu anki konumda birşeyleri de dile getirmenin yararlı olacağı kanısındayım.

Özellikle şu kaos anlarında birşeyler yapmak isteyen, ülkesi adına çalışmak isteyen nice genç var.

Bunların birçoğu 18 yaşında altında.

Bu gençler gerçekten isteyerek de olsa bir partiye giriyorlar ve bu partide çalışmaya başlıyorlar.

Neler yapıyorlar?

Sayalım:

Çay getir-götür,

Afiş as.

Bildiri dağıt..

Mevcut genç güç bu tip ayak işleri için kullanılıyor.

Oysa bu gençler, fikirlerini konuşmak, bilgilenmek, deneyim sahibi olmak istiyorlar.

Bunlar dile geldiğindeyse söylenenler hep aynıdır.

''Bizde zamanında bunları yaptık.''

Yıllarca ''Böyle gelmiş böyle gider'' zihniyetine karşı çıkanlar iş kendileri olunca neden eskiyi savunurlar?

Bu gençler eğitilmiyor, yetiştirilmiyor.

Bakış açıları dar.

Nitelikli kaynaklardan mahrumlar evet belki okuyorlar ama Mark Twain'in şu sözü bu konuda düşündürücüdür.

''Hayatında iyi kitaplar okumamış insanla hiç kitap okumamış insan arasında bir fark yoktur.''

Birçoğu siyaset biliminden bilhaber yetişiyor ve politikayı sadece birşeylere karşı çıkıp, hakaret etmekten ibaret zannediyorlar.

Oysa siyaset akıl, mantık, hesaplama işi..

Sonuçta neler olduğunu görüyoruz.

RTE'de bir zamanlar bu gençlik örgütlerinin içindeydi.

En basit örnek.

*

Peki bu gençler ne yapacak?

Koca koca adamların gidip de faal olamadığı yerlerde faal olabilirler örneğin.

Okullar.

1- Parti içinde eğitim birimleri kurulmalı, bu birimin içinde örgütlenme uzmanları istekli gençleri yönlendirerek aktif katılımı sağlamalı.

2- Gençlik demek gelecek demektir, bu anlamda bu gençlik kurumları uzman siyaset insanları tarafından eğitilmeli. Siyasetin işleyişi, hukuk sistemi, seçim sistemi, TBMM'nin işleyişi, yasaların çıkış süreçleri, anayasa, milletvekillerinin görevleri gibi konularda bilgilendirilmeli böylece kişisel ufukları gelişerek olayları bakış açısı genişletilmeli.

3- Partilerinin görüşü net olarak benimsetilmeli.

4- Gençlerin içlerindeki karamsarlık dalgası hafifletilmeli, kişisel gelişim uzmanları tarafında hayata daha pozitif ve analitik bakmaları öğretilmeli.

Başta sözünü ettiğimiz işlerde için görevli alınabilir değil mi?

Peki ya ücret?

Şüphesiz bunlar her partinin yapamayacağı şeyler.

Ancak birçok partinin maddi gücü bilinen birşey.

O gücün yanında bunların masrafı çok düşük kalıyor doğal olarak.

Genel merkezine milyonlar dizenler bunun için küçük bir bütçe hazırlayamayacak olması komik bir durumdur.

Yeter ki isteyen olsun.

Çünkü ayağına çayını, kahvesini getiren oldukça kim uğraşır ki bunlarla?

*

Sonuçta istekleri engellenen, durdurulan gençler heveslerini yitiriyorlar.

Kalanlarsa hep düşünceli olarak sürdürüyor hayatını.

19 mayısda gençliğe övgü dizenlerse iş icraate geldiği zaman 3 maymunu oynamayı tercih ediyor.

Özgün Kaplama