Kültablası

Beş kişilik bir masada oturuyorsunuz.

Masanın ortasında kırmızı bir kültablası var.

Diğer dört kişi ile sohbet ederken konu bir anda kültablasına geliyor ve yeşil rengin kültablasına ne kadar çok yakıştığını anlatıyorlar.

İçlerinden birisi de senin düşünceni almak için sana soruyor:

-Sence de öyle değil mi?

Kısa bir şaşkınlıktan sonra, o kültablasının aslında kırmızı olduğunu anlatmaya başlarsınız. Karşınızdakiler sizi o kadar yadırgar ve haksız görürler ki, bir süre sonra ya o masadan ayrılırsınız, ya konuyu kapatırsınız, ya da siz de o kültablasının yeşil olduğuna inanmış gibi yaparsınız.

Son seçenek zayıf kişilğe iye kişilerin hemen yeğleyeceği bir harekettir. Diğer seçenekler ise kişinin irade güçlülüğüne göre yeğleyebileceği hareketlerdir.

Eğer karşınızdaki kişiler, “gözleri olup da görmeyen” gruptansa bu kişilere ne kadar “gerçeği” anlatırsan anlat bildikleri yoldan şaşmayacaklar ve aslında kırmızı olan kültablasının yeşil olduğunu düşünmeye devam edeceklerdir.

Demokrasiyi kötü yorumlayanlar için de birçok kültablası renk değiştirmekte, birçok kahraman hain, birçok hain kahraman olrak görülmekte ve gösterilmektedir.

Bu sistemi yalnızca “Çoğunluk ne derse o olur” mantığı ile uygulayanlar, işlerine geldiği ve ideallerine uyduğu sürece daha çok kültablasını bize “yeşil” göstermeyi sürdürecektir.