- Kategori
- Psikoloji
Kum Saati Kırılınca

Olmuş, bitmiş, yaşanmış benzer durumlar içeren öyküler içinde dolanıp durmak, ömre kayıp zamanlar büyütmektir. Kalbimizin yelkovan kuşu durmadan imkansızı kovalar ve imkansıza duyulan bağlılıklardan ötürü her seferinde yeniden demir kazıklarla sabitleniriz limanımıza. Aynı bağda, aynı yolda, aynı izde, aynı derede derken imkansıza ve ulaşılmaza yüklediğimiz duygu göçümüz gide dursun kazıkları biz aslında en yakınımızdakilere sabitleriz.
Tuhaf bir sevme şeklidir cefasından naz biçenin, siteminde bülbül şakıtan sevmeler... ya azdır ya fazla, ya geçtir ya da erken... Dünü yarını kovalar gideriz, işte hep o aynı imkansızın peşinde aklın kör ettiği ruhumuz bir türlü iyileşmez. Her ruh iyileşebilirimiş oysa...
Vaktin saatle ölçülmediği günler zamanın nasıl geçtiğini anlamayız esasen. Bir hengame, koşuşturma içinde koyverdiğimiz kendimiz halden hale sürüklenirken ne yaşadı çoğu zaman bilemez. Yelkenli gemilerde hız belirlemek için kum saatinde boğum sayan kaptan , kum saati kırılınca vazgeçer mi varıştan?