Kurbağa, prens ya da prensese dönüştü mü?

Bu mevsim doğa yürüyüşlerinde kurbağa sesi etrafta su varsa kaçınılmaz. Aynı tonda, benzer ses korosu,  Vrak, Vrak, Vrak…

Hepimizin bildiği yıllardır anlatılan, korkunç cadı tarafından kurbağaya dönüştürülen yakışıklı prens geldi aklıma… Gölün kıyısında altın topu ile oynayan prenses, topu bir gün havaya atıyor ve beklenmedik bir şey oluyor, top göle düşüyor. Küçük bir kurbağa güzel prensese “benimle arkadaş olursan, yemeğini paylaşırsan ve uyurken yatağına alırsan topu sana getiririm” diyor. Prenses kabul ediyor ama kurbağa topu alıp saraya doğru zıplaya zıplaya gidiyor. Sarayda akşam sofrada yemek yerlerken kapıdan bir vraklama sesi duyan Kral meraklanıyor ve “Kim o?” diye soruyor. Prenses krala durumu anlatınca kral kızına “verilen sözlerle ilgili söylediklerimi unutma” diye hatırlatıyor. Prenses kurbağayı alıp odasına götürüyor.

Masalın sonunda, bazı kaynaklarda "Kurbağanın, prensesin yastığına gitmek istediği ve prensesin gözyaşı içinde kurbağayı yastığa koyması ile prense dönüştüğü",  bazı kaynaklarda ise "prensesin kurbağayı öperek yakışıklı prense dönüştürdüğünü" yazar.

Sizce bu masaldaki kurbağa ve prenses gerçek hayattaki ilişkilerde neyi temsil ediyor?

Birlikteliklerde rutin olan kalıplar bir süre sonra kişileri yoruyor. Bir ritm olmalı ancak bu sürekli vraklayan kurbağa sesi olmamalı. Sen dili ile eleştirmek yerine, ben dili ile olayın üzerimizde bıraktığı etkiyi açıklamak bütün ilişkilere ekilecek en değerli tohum. Yani, eve geç gelen haber vermeyen eşe “neredeydin, bir haber verseydin bari” demek yerine “ haber vermedin, seni merak ettim ve endişelendim” diyebilmek.

Bu masaldaki kurtarıcı prenses, kurban prens, altın top ise bu iki canlıyı bir araya getiren sebep. Yaşamda kurban rolünde olan kişi sürekli eşi suçlar, kurtarıcı olan ise kendini kahraman olarak görür.  İki yetişkin olarak paylaşılamayan bir ilişki mutsuzluk yaratır. Yetişkin olmak o anın içinde kendi yaşamının sorumluluğunu almaktır.  Çevrenizde sürekli eşini eleştiren bundan sonra kendi hayatımı yaşayacağım diyen insanlara denk gelmişsinizdir. İki farklı birey olduğumuzu kabul etmek çok kıymetli bir bakış açısı. Ancak ben, sen ayırımı yapmadan sadece ilişkiye odaklanmak ve ortak kararları oluşturabilmek birlikteliğin altın topu.

Bir diğer konu bence en önemli olanı, beraberliklerde birbirine duyduğun güven duygusu. Kralın dediği gibi “Verdiğimiz sözü tutmamız” bu duyguyu pekiştiriyor. Ayrıca, söylemlerimiz ile eylemlerimizin tutarlılığı güven algısında kıymetli başka bir top.

Kurbağayı prens yada prensese dönüştürmek için başka birçok açıdan değerlendirme yapabilirsiniz. Mesela, prensesin sadece topu almak için kurbağaya tamam demesi, sonrasında kral verdiği sözü tutmalısın dediğinde ağlaması. Ya da size göre daha başka sonuçlar, hepsi mümkün…

Dikkatinizi şimdi yaşadığınız ya da yaşamak istediğiniz ilişkiye vermenizi istiyorum. “İlişkinizde daha çok neyi görmek, duymak ya da hissetmek istiyorsunuz?” bir kağıt kalem alarak 7 dakika elinizi kaldırmadan, durdurmadan ve geriye dönmeden yazın. Bir bakın ve değerlendirin, isterseniz bizlerle de yorum bölümüne yazarak paylaşabilirsiniz.

Sevgi ile kalın,

Damla Koçman