Kürk mantolu Madonna, sayı önemli değil!..

Sahi, önemli değil mi?

Maria o gecenin sabahında, bize ayrılık şart, dedi. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım Raif, sevemiyorum seni.

Hey Raif!...Seninle de olmamış!

Belki aradığım sendeydi.....değilmiş.

Maria'yı bıraktı evde Raif, vurdu kendini şehre, gitti gitti gitti; şehir tutamadı Raif'i; yürüdü yürüdü yürüdü Raif, hep aklında Maria, Kürk Mantolu Madonna'sıyla.

Maria'sız Raif, Raif değildir!

Ama Raif, sevemedim derken sana Maria, aslında seni deliler gibi seviyorum, diyordu beeee Raif!...En azından ben bunu okudum onda, aslında sen de okudun da; ya kırarsam, diye düşüne düşüne Madonnamı!...

Maria hasta Raif!...

Çok mu hasta Maria, Raif?

On sayfa sonra Sabahattin Ali, on sayfa sonra sakına yitip gitmesin Maria; yoksa biz, ben ve Raif çok kötü oluruz, oluyoruz düşündükçe....

Ben resmi seyreden, günlerce karşısına geçip kendinden geçen Raif'le yaşamak istiyorum!...

Maria tablosunda taaaaa o zamana kadar dolu dolu yaşayacak, oysa Raif, bizim Raif, duyguları, düşünceleri bu defterde, bu defterle birlikte birazdan ölecek!

Sabahattin Ali, hangi ölümde, ölüşte dolu dolu ağlayacağım?

Her gün beni sergilerde görüyorum, sergilerden çekip alamıyorum beni; Kürk Mantolu Madonna'yı arıyorum, önüme kim çıkarsa onu soruyorum. Bilmiyorlar. Çok ama çok kızıyorum onu bilmeyenlere ve o hırsla daha beter vuruyorum kendimi şehre.

1.Not: Daha bitmeden bitti mi ben de Kürk Mantolu Madonna'nın hikayesi?!

2.Not:

En azından
sarılıp yattılar
bir kez,
bir kez
bile olsa,
bir oldular,
bir olmayı
başardılar,
hemen ardından
bin parçaya
ayrılsalar bile.

Şimdi ben
o birde,
bir bir
sayıyorum,
saya saya
yaşıyorum
aşkı
çocuk çocuk,
hey çocuk!...
hey hayat!...