- Kategori
- Şiir
Kurtar Beni

Hani masmavi gözlerinin ıssız denizlerinde,
Tek yelkenli ben olacaktım?
Hani en korkunç fırtınalarda bile,
Beni koylarında koruyacaktın?
Hani tutkun?
Hani aşkın?
Ne oldu?
Nereden çıktı bütün etrafımdaki bu tekneler?
Gemiler,
Şilepler,
Takalar?
Artık,
Beni duymuyorsun bile.
Kalbinde esen o fırtınalarda,
Çapam koptu,
Demir atamıyorum.
Yelkenlerim parçalandı.
Dümenim kırıldı,
Yoluma gidemiyorum.
Üstelik haftalardır da açım,
Susuzum,
Hastayım,
Sensizim.
Ne olur,
Artık duy beni.
Yavaş yavaş batıyorum.