Kuşkayası'nı uğurlarken: Azrail'de insaf yoktur hemşehrim!

Demişsin ki: 

Çevremde dolanıp durma Azrail 

Yaşamdan payımı almadan gitmem 

İster bekle, istersen listeden sil 

Beynimdekileri yazmadan gitmem 

*** 

Diyorum ki: 

Hüzünle, sevinçle geçen yaşamdan 

Sana ne pay düştü bilmem hemşehrim 

Ne bekler o, ne de siler listeden 

Azrail'de torpil yoktur hemşehrim 

*** 

Demişsin ki: 

Başımdan bela eksik olmadı hiç 

At başı gitti hep hüzünle sevinç 

Gel beni dinle de bu işten vazgeç 

O arsız keyfini bozmadan gitmem 

*** 

Diyorum ki: 

Emirsiz, sebepsiz tırpanı biçmez 

Sırasını bekler, rastgele seçmez 

Eceli gelenden asla vazgeçmez 

Azrail'de keyif yoktur hemşehrim 

*** 

Demişsin ki: 

Haram yemedim, gönül kırmadım 

Hak ettiğimden fazlasını almadım 

Gel diye yalvarıp kapın çalmadım 

Sırtımdaki yükleri atmadan gitmem 

*** 

Diyorum ki: 

Hayatta kaldıkça yükler hiç bitmez 

Dertlerle tasalar başından gitmez 

Çağırsan da kovsan da, inan farketmez 

Azrail'de haya yoktur hemşehrim 

*** 

Demişsin ki: 

İnsanlık ateşinde yandım durdum 

Kaynadım piştim de kendimi buldum 

Yol erkan bilmeyenlerden yoruldum 

Coşkun sel yatağın bulmadan gitmem 

*** 

Diyorum ki: 

Sultanlar sultanı fermanı saldı 

Şiirler, oyunlar sahipsiz kaldı 

Coşkun sel yatağı seni de aldı 

Azrail'de insaf yoktur hemşehrim 

Sarıyer, 26 Ocak 2011 

*** 

Değerli blogdaşımız Turgut Erbek'e Allah'tan rahmet diliyorum.