Kuşlara yem vereceğim

Ne mi arıyorum ben burada?

Haklısın bunu sormakla,

Delirdim mi? diye düşünebilirsin,

Düşünmenize de kızmam aslında,

Bu kar fırtınasında ben sokak başında

Elimde bir tas, tasın içinde yem,

Deli değil de, şimdi ben neyim?

Herkes farklı düşünebilir belki,

‘Ne yapıyor? Der, içinden ‘bu deli’

Elinde bir tas bekliyor burayı,

Sorsalar anlayacaklar belki,

Sormazlar, yargılar geçip giderler,

Sonrada bu da delinin biri derler.

Olsun; ben deliliğe razıyım dünden,

Buraya kuşlar gelecek kaçıp kara yelden,

Bende onlara yem vereceğim,

Doyuracağım kuşları elimden,

Elimdeki tas işte bu yüzden

Kuşlara vereceğim bu tastaki yemden.

Kuşlar ölmesin diye beklerim,

Her karlı fırtınada burayı beklerim

Bana gelir zorda kalan kuşlarım,

Ben onları doyurur uğurlarım.

Varın sizler de beni deli sayın,

Ben deliliğe dünden razıyım.