Kuşluk vakti

belli ki yorgun güneş sere serpe bulutlar önünde
yaşlı ağaçların duvar olduğu bir yol uzuyor önümde

yapraklar dilsiz,
rüzgar çaresiz
ağaçlar yaralı

karalı bedenlerinde
daha da aklaşmış failleri kayıp aşk hikayeleri
ağaçlar uzuyor önümde

gövdeler yaralı
anılar çaresiz
gölgeler dilsiz

ulurken yalnızlık
Korkularımın iskelesi için sessizliğe kazıda ağustos böcekleri

yıldızların parmak ucunda usulca ilerliyor zaman
son deminde yaşlı gece
ay çekiliyor aydınlığa

en genç halinde gün
yağmur çizgisiyle güneş
işte sarı düşüyor yeşile
yaşlı ağaçların duvar olduğu bir yol uzuyor önümde

şiirleri tam da yakacaktım
vakit kuşluk vakti...
yarına kaldı hepsi.