M.E.B.'in trajikomik yasağı

Bir kaç hafta önce okullara gelen yazıda gördüğümüz anafikir şuydu:"Değerli öğretmenler, sakın ha öğrencilere kitap tavsiye etmeyin. Aksi halde başınıza geleceklerden sorumlu değiliz."

Sayın Yöneticilerim,

Ben bir öğretmenim. Görevlerimin başında ahlaklı, dürüst, yaşam için gerekli bilgi donanımına sahip vatandaşlar yetiştirmek geliyor. Bu amaçlar doğrultusunda öğrencilerime ders anlatmaktan başka vicdanen sorumluluğunu hissettiğim bazı görevler de var. Bunlar arasında öğrencilerimi farklı kaynaklara yönlendirmek ve onların ders kitapları dışında kitaplar okuyarak görüş açılarını ve becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak ta yer alır. Şayet bunu yapmazsam; öğrencilerimi kalitesine güvendiğim kaynaklara yönlendirmezsem onlar belki ihtiyaçlarını gideremeyecek belki düzeylerine uygun olmayan belki de zarar görebilecekleri kaynaklara yönelebilirler. Aklı başında her eğitimci malum yazıyı okuduğu zaman bu tür düşüncelere kapılmakla birlikte hatta bir kısmı bunun arkasında farklı hesaplar olduğunu da düşünmektedir.

Evet "ekmek paramdan olmayayım; madem bu yasak bunu yapmayayım" ile "vicdanım bana doğru kaynaklara yönlendirmem gerektiğini söylüyor" düşüncesi arasında gidip geldikten sonra şuna karar verdim:

Ben memleketimin çocuklarını; nasıl köşe başlarını kaptıkları ve ne tür ortaklıkları olduğu belli olmayan insanların basit hesapları doğrultusunda değil, Mustafa Kemal Atatürk'ün:" Öğretmenler, Cumhuriyet sizlerden fikri hür vicdanı hür nesiller ister." yönlendirmesi doğrultusunda yetiştirmek durumundayım. Bu yüzden kaynakları incelerim -ki bu yüzden eğitim fakültelerinde "kitap inceleme" adı altında dersler verilmektedir. bilmeyenlere duyurulur- bu incelemeler sonucunda da çocuklarıma hangi kaynaklar faydalı olacaksa o yönde de gerekli yönlendirmeleri yaparım. Beni bu konuda ticari ortaklıkla suçlayan insanların da aklına şaşarım. Zira meslekte yedinci yılıma girdim. Henüz üniversiteye olan borcumu ödeyip başka bir borçla henüz evlendim. Ve kirada oturuyorum. Ayrıca kimse bana yasak getirmeden önce de ne pahalı ve ne de ucuz hiçbir hediyeyi bu güne kadar öğrencilerimden kabul etmedim. Velhasılı kelam veli sorarsa kitabın iyisini söylerim alternatifleri. Kimse de niye söyledin efendi sen yayınevinden komisyon mu alıyorsun diyemez.

Alanlar yok mudur? İllaki vardır. Ama böyle bulunan her fırsatta ülkenin en kalabalık ve en eğitimli çalışan sınıfının yerden yere vurulup rencide edilmesine ses çıkarmazsam kendimle çelişirim.

Tüm öğretmen arkadaşlarımı okula gelen yazıları okuyup imzaladıktan sonra gerek sendikalar yoluyla gerekse bu tür sanal ortamlar vasıtasıyla bize yaraşır şekilde bu tür anlamsız düzenlemelere tepki vermeye davet ediyorum.

NOT: YAZIM ASLA SİYASİ ALGILANMASIN. BU SADECE ÜLKEMİZİN EĞİTİM ADINA ATMAYA ÇALIŞTIĞI ADIMLARLA OLDUKÇA ÇELİŞEN DURUMLARLA KARŞILAŞTIĞIMIZIN BİR İFADESİDİR.