Yıllar sonra

Çok acıdır unutulmak...

Daha da acısı yıllar sonra karşılaşmaktır aslında. Kaderin bize oynadığı bu ilginç oyun o kadar dramatiktir ki hayallerimizi, hafızamızı zorlar. Beynimiz bu zorlanmalara daha fazla dayanamayıp bir damla olsun yaş bırakmak ister göz pınarlarından. Ancak orası tıkalıdır artık. Dışarı yol bulamayan damlalar içerden yüreğe doğru dökülüp ordaki yangını söndürmek ister. Dil son bir hamle yapıp "keşke" ye yönelir yeni "keşke" lere mecbur kalmamak için tutar kendini.

Keşke geri dönebilseydik, baştan başlayabilseydik, hiç bırakmazdım gitmemen için elimden geleni yapardım.

Keşke

Keşke

Keşke...