Macar Esir Kafilesi

Macar Esir Kafilesi

İçlerinde Anjelika ve Bianca’nın olduğu Macar esir kafilesi zorlu ve hastalıklı geçen uzun yolculuklarından sonra Edirne yolundaki diğer kafileye katılmışlardı.

İki grup burada birleşerek İstanbul’a, Topkapı sarayına doğru yola çıkacaklardı.

Esirler ve ileride Yeniçeri olacak devşirmeler ile kocaman bir kafile olmuşlardı.

Her iki grupta ilerideki yaşamlarında başlarına ne geleceğini bilmeden bir bilinmeze yolculuk yapmaktaydı. Hepsi yorgun, tedirgin, kimi hastaydı. Buraya vasıl olana kadar çokta kayıp vermişlerdi. Ama elden ne gelir ki, bu zorlu yola devam etmek zorundaydılar. Yeniçeri olacak erkek çocuklar kendi korkularını yaşarken, kadın ve kız çocuklar Osmanlı haremine gidecekleri için daha bir korkak ve heyecanlı olmuşlar. Akşam saatinde kocaman kazanlarda çorbalar kaynamaktaydı. Acıkanlar çoktu, herkes mis gibi burunlarına gelen kokuyu içlerine çekiyordu.

Yeniçeriler ise kafileyi düzene sokmaya çalışıyorlardı.

Anjelika ve Bianca bir ağaç altında oturuyorlardı. Bianca ağlamaya başladı.

“Ne oldu bir tanem? Neden ağlıyorsun?”

“Annemi özledim. Ben ne yapacağım? Korkuyorum.”

Anjelika kıza iyice sarıldı, saçlarından öptü.

“Korkma, yanında ben varım. Seni bırakmayacağım; nereye gidersek hep beraber gideceğiz.”

Bianca gözyaşlarını sildi.  Gülümseyerek Anjelika’ya baktı.

“Benim annem sen mi olacaksın artık? Ben sana anne mi diyeceğim?”

Anjelika gülümsedi.

“Ben senin annen olamam; anneler çok özeldir. Sana söz, sana annen gibi bakacağım, koruyacağım. İstersen bana Anji de, olur mu?

Bianca başını salladı Anjelika’ya sarıldı.

“Olur, Anji derim, ama sen de beni bırakma. Şu kocaman bıyıklı adamlardan korkuyorum.”

“Asla bırakmayacağım meleğim, sen merak etme. Acıktın mı? Bak, yemek dağıtıyorlar, sen burada otur, ben yemek almaya gideyim.”

“Acıktım, ama ben de seninle geleyim; burada yalnız kalmam.”

Anjelika başını salladı. Oturduğu yerden kalktı. Bianca’nın elinden tuttu. İkisi birlikte yemek dağıtılan yere doğru yürüdüler.

Nazan Şara Şatana’nın ANCA SULTAN Kitabından…