Makarnanızı nasıl alırdınız? -Balyozla mı Peynirle mi

Evde yiyecek hiç bir şey kalmadığında ne yaparız? Tabii ki makarna. Ve makarna aslında binbir türlü soslusu ve lezzetlisi yapılan inanılmaz güzel ve sağlıklı bi yiyecektir.

Türk halkı olarak genelde nedense 3 çeşitten fazla makarna yapmayı bilmediğimiz gibi, makarnayı yemekten bile saymayız ve sayanı da sevmeyiz. Hatta sürekli makarna yapmaya kalkan bi ev hanımını da balyozla öbür dünyaya yollayan kocalar diyarıdır ülkemiz.

Halbukiyse İtalya'da makarna birinci ve en önemli yemektir. Geleneksel yemekleridir ve bunu öyle bir çeşitlendirmişlerdir ki bi hamur parçasından nasıl bu kadar çok ve lezzetli yemek yapılabilir diye oturup tez yazılabilir. Geleneksel olarak makarna sert durum buğdayından elde edilen irmikten yapılır ve temel makarna hamuru tarifi de yemek ansiklopedilerinde "ince irmik, sert un karışımı ve su" olarak geçer. Böylece sert bir hamur elde edilir. Bu tip makarna kurutulabilir ya da taze taze de pişirilebilir.

Bizim köylerimizde de yapılan erişte dediğimiz ve güneşte kurutulan ev tipi makarnada yine beyaz sert durum buğday unu ve su kullanılır. Piştiğinde de daha yumuşak ve kıvamlı olur. Aynı şekilde bizim mantı dediğimiz hamur işi de beyaz un, su ve daha lezzetli, besleyici ve yumuşak olsun diye yumurtayla yapılır.

İtalyanların "ravioli" dedikleri de aslında bizim mantı dediğimizle hemen hemen aynı şeydir, fakat italyanlar ravioliyi de çeşitlendirmişler ve içine otlar, peynirler koyarak farklı yemekler elde etmişlerdir.

Ve aslında raviolinin yapılışı da bizim mantıdan çok daha pratik bir yöntemdir. Biz hamuru ince açarız ve ardından küçücük karelere böleriz ve gerçekten de çok oyuncaklı ve zahmetlidir. ama italyanlar bunu pek daha akıllıca şöyle yaparlar:

önce bir parça hamuru büyükçe açarlar. Ardından içine koyacakları et, peynir ya da ot neyse bunları karelere kesmeden hayali kareler varmış gibi yerleştirirler, ardından ikinci bir hamur açarlar ve bunu diğerinin üstüne yerleştirirler. Bundan sonra da hamur kesici yuvarlak tırtıklı bir bıçakla karelere bölerler. Parçaların uçları zaten keserken tırtıklı şekilde yapışmış olur. Ne kadar kolay di mi? görünüşü de hoştur.

Bizim mantımız da çok lezzetlidir ama her yerde aynı şekilde yenir. Üstüne sarımsaklı yoğurt ve kırmızı biberli, tereyağlı veya salçalı sos dökülür biraz da nane serpiştirilir. Enfestir ve ben mantıyı da çok severim. Ama bu güzelim makarnalı hamur işini neden sadece tek tipe mahkum ettiğimizi asla anlayamıyorum.

Normal makarna ya da spagetti için basit kollu bir el makinesi bilem yapmışlardır italyanlar. İsteyen Eminönü'de bulabilir bu makineyi. Hamuru hem açar hem de keser bu basit silindir düzenekli alet. Yüz yıl sonra belki "guess the gadget"* sorusu olarak sorulduğunda "eski insanlar otomatik makarna makinesi çıkmadan önce bununla makarna yaparlarmış" denecek bir şey olur herhalde.

yemek konusunda Türkiye'nin genelinde bir yemeğin bilinen usullerinin dışına o kadar az çıkılır ki ve çıkan aşçılar da uyduruk yemek yapmakla ya da yemek yapmayı bilmemekle suçlanır kimi yerde. Sanki bir yemeğin tek bir ideal yapılma biçimi varmış da onu da sadece Türkler biliyormuş gibi.

Kültür birbiriyle kaynaşarak zenginleşen bir şeydir. Özgün tarifleri koruyup yapmaya devam edelim. Ama başkalarının yaptıklarından da faydalanırsak kendimizce yepyeni ve daha önce hiç bilinmeyen lezzetlere ulaşabiliriz. Bunun için bizim mutfağımızda her şey mevcut. İhtiyacımız olan tek şey şu "tek tipçi zihniyetlerimiz"den ve zor değişen beğenilerimizden kurtulmaktır.

guess the gadget: "aleti tahmin edin" adında discovery tv'deki skeç. geçen yüzyıldan kalma acaip aletlerin ne olduğu sorulur.