- Kategori
- Gelenekler
Mardin ve yöresinden bazı maniler ( 4 )
Halk edebiyatımızın tükenmez zengin kaynaklarından biri de mânilerdir. 1, 2. ve 4. mısraları kendi aralarında uyaklı ( kafiyeli ) olup 3, mısraları serbesttir. Yedili, sekizli ve on birli hece ölçüsü ile yazılır. Yedi heceli olanları çoğunluktadır. Toplumun ortak malıdır. Maniler bir kişinin değildir, anonimdir. Dörtlükler halinde söylenir. Konuları bakımından genellikle aşk, doğa, sevgi, gurbet,sıla, insan ve hayvan sevgisi, dostluk, arkadaşlık konularında söylendiği gibi ramazan ve bayram mânileri de vardır. Mardin folklorunu incelerken bu güzelim dil çerezleri dediğimiz mânileri de unutmadık. İşte bunlardan birkaçı:
Arpa ektim taşlığa
Güneş çıktı kuşluğa
Buyurun ekmek yiyelim
Dayanılmaz açlığa
***
Arpa ektimiz iken
Topladım temiz iken
Gel yarim sarılalım
Ortalık sessiz iken
***
Adam aman yaradan
Doktor anlar yaradan
Herkesin muradın ver
Benim de ver yaradan.
Ak yarim, çağla yarim
Hem gül, hem ağla yarim
Sonunda kavuşmak var
Bana bel bağla yârim
***
Alçacık duvardayım
Herkesten hovardayım
Nerde bir güzel görsem
Gece, gündüz ordayım.
***
Altını dövdüreyim
Gerdana dizdireyim
Elma, armut değilsin
Koynumda gezdireyim
**
Aman aman kara kız
Saçlarını tara kız
Babam bekçi mi tuttu
Koynundaki nara kız.
***
Armut daldadır sıra
Yârim gitmiş Mısır’a
Sen güvercin, ben palaz
Gelirim ardın sıra.
***
Tahtaya çivi çakar
Geline çiçek açar
Şu MARDİN’İN kızları
Kibritsiz ateş yakar.
***
Halep’in çıbanı var
MARDİN’İN kavunu var
Gençlik damarlarında
Deliliğin kanı var.
***
Tarlam biraz taşlıdır
Yârim kara kaşlıdır
Şu MARDİN’İN kızları
Hepsi ağır başlıdır.
***
Zeytin yaprağı yeşil
Altında kahve pişir
Her aklına geldikçe
Beni aklına düşür.
***
Zübünün al parçası
Kunduranın cilası
Benim sevdiğim oğlan
Sanki bir ay parçası. ( 4 )
-----------------------------------------------------------------------
4- Abdülkadir Güler, Mardin Folkloru- Gelenekler, Görenekler
( İnceleme - Araştırma 9 sMarev Vaekfı yayınları 1998- Ankara