- Kategori
- Şiir
MASAL
Ceket cebinde kalan şiirler
gibiydi hayat.
Üstüne, bin şiir daha söylense de
başladığı zamanki
bilmeceye dönen.
Kapanan kirpik aralarından
düşeceğinden korkarak
uçmakta;
çekinik, kararsız kuşlar
gibiydi hayat.
Kiminin sevdası, kocamandı yüreğine.
Kiminin günahı diz boyu...
Kimi, bir damla suda
fırtına koparırdı.
Kimi, aynı suya
yelken olurdu.
Kiminin sancısı kabuk bağlar.
Kimi, sazını bağrında çalar.
Birinin ekmeği
büyüktü kavgasında.
Biri hakkını arar gözyaşında.
'Büyüyünce de giyilen'
yamalı giysiler gibiydi hayat.
Üzerimize ne vakit;
yeniden giymeye kalksak
aynı yamadan başlayacak
hayaller kurmaktı.
Bir tesbih dizgisiydi hayat,
sabrı çekerken sol yanına;
dökülen boncuklarını
bulamayan
çocuklar gibiydi.
Yaşamın hangi zamansızlıkta
hangi notanın gam'ından
yeniden başlayacağını duyamamaktı.
Dünya dönmeyi bırakmadan
tüm kelimeleri tüketme telaşında geçen
ömür yarışıydı hayat.
İmbikten süzülüp de gelen kederin
hangi elin kadehinde boşalacağını bilememekti.
Aslında bir tılsımın
rüya masalında kaybolan
anahtarını aramaktı yalnızca hayat.