Maskeli Balo

İnanılmaz hayatlarda inanılmaz insanlar buluşmuş, hapsetmiş kendi ruhlarını karşılığını almadan. Korkutma ve bağnazlık en büyük silahları olmuş. Seçtikleri yaşam tarzı kendi hayatları ile uyumlu değil. Arzuları kendi doğrularının dışına çıkmadan karşısındakini hapsetmek. Gözlerdeki yakarış veya umutsuzluğu izlerken acı bir gülümseme kaldı dudaklarımda.

Bir kadın, bir karakter, bir zihin tanıdım, enteresandı her tavrıyla. Bedeninin içine yerleşmiş yaşlanmış bir ruhu tanıdım. Herkesin sınırlarını ve sinirlerini deniyordu değişik yollar ile. Karşısına çıkan insanların ışıldayan kısımlarını toz ve duman ile kaplayarak kendini öne çıkarmaya çalışıyor belli ki.

Kelimeleri ezerken, büyütürken ve tonlarken sesinde bir çok şey gizlenmişti. İlk tanıdığımda bazen öyle sempatik, öyle sevecen, öyle samimi geliyor insana fakat gözleri izliyor sözlerini. Tutmanın ve sevmenin, sevilmenin yolu başkalarına özgürlük tanımaktan geçmeli. Önce zihniyetleri özgürleştirebilmiliyiz her birimiz. Ancak böyle kurtuluruz tutsak yüreklerden.

Ruhları sıkan yalnızlık ve yetersiz imkanlar değildir. Ruhları sıkan karamsarlık, yaşama sevincinden yoksun, sıkışmış ve sıkıştırılmak istenen durumlardır. Doğallıktan ve yaşama olan bağlılıktan yoksun durumla. İnsanın içini daraltan başkalarını olmadık vaziyetlere sokma arzusu ve isteğidir...