Mavi ve durgun

Önce acı ve keder,
Sonra sonsuz mavilikler
Sürüklüyor bakışımı gökyüzüne
Semaların tuvalinde eriyor
Soğuk mavi renkler.
Soğuk namlunun ucu gibi,
Soğuğa boyanmış çoktan
Maviye vuruyor kederlerim
Acılarım soğuktan.
Şimdi ben maviye tutkun
Soğuk - mavi özlemlerin öfkesi
Gizledikçe rengini feyz aldığı,
Düşüyor yüreğime tuvalin karanlığı.
Kesilmiş sesim soluğum,
Hâlâ sensizlikten yorgunum
Yüzünü unutmayacak kadar mahkûm,
Yüzünde mutluluğun kadar durgun !