Mayıs papatyası

MAYIS PAPATYASI

En sevdiğim çiçek oldu, kendimi bildim bileli

Sebepsiz çılgınca sevdim papatyayı ve kokusunu.

Arabayla giderken çocukluğumda,

Çığlık atardım, papatya gördüğümde

Babam kızardı papatya merakın yüzünden

Birgün uçuracaksın bizi diye.

Hala kırlarda mayıs geldiğinde

Papatyaları görünce, çığlık atıp,

Kucaklıyorum sevgiyle.

Şimdi anlıyorum bendeki papatya aşkını

Ortadaki sarı güneş, hayatım gibi...

Etrafındaki beyaz yapraklar dostlarım, saf ve temiz...

Beni çevrelemiş ayakta tutuyorlar.

Bağlıyım dostlarıma sevgiyle

Ama mayıs bittiğinde haziran geldiğinde

Yapraklar tek tek solup dökülüyorlar

Tıpkı dostlarını terk eden ve satan

İnsanlar gibi...

Sıcak hava etkiliyor olmalı papatyayı

Ne soğuk ne de sıcaktır onun sevdiği

Papatya sadece mayısı sever,

Bu nedenle mayıs papatyasıdır onun adı

Mayıs şefkati, ılıklığı, sevecanlığı ile

Can verir papatyaya...

Papatya çok hassas ve duygulu.

İşte her mayıs geldiğinde yeniden açar,

Mayıs bitince solar, yok olur.

Anladım bendeki papatya aşkını

Kendimi bulduğumdanmış sende

Benim sevgili mayıs papatyam

Hayatım, güneşim ve dostlar...