- Kategori
- Şiir
Mazi
Akşam ezanı okunmadan
Girilmeliydi eve !
Gündüzler özgür
Bahçeler meyve sepeti
Sokaklar köşe bucak bizimdi
Yakan topun nefes kesen
Heyecanına bırakırdık
En çocuk terlerimizi…
.
Saklambaç, körebe
Tahtadan kaydırağımız
Pamuk Prenses'ti en güzel masalımız
.
Gazoz kapakları,rengarenk misketler
Değiş tokuştan yorgun kitaplarımızdı
En büyük hazineler…
.
.
Ruhları da ısıtırdı sanki
Çıtır çıtır yanan sobanın sıcaklığı
Bembeyaz dantellere saklardı
Genç hanımlar
Acemisi oldukları ilk yürek çarpıntısını
.
Koyun koyuna yatardık yer yataklarında
Kardeşler , kuzenler, teyze kızları
Öylesine kalabalıktı ki evlerimiz
Tek başına -Ben ! - sığamazdı oraya
Bizdi, birliktelikti , sevgiydi aracısız
Akıveren insandan insana...
......................
Aysun Irmak Borteçin