MB Cennet Mahallesi(7.) ''Uzaylı konuk''

MB Cennet Mahallesi, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte yeni bir güne başlamanın sevincini yaşıyordu. Güneş, sarı bir uçurtma gibi süzülerek gökyüzüne tırmanmaya çalışırken ışıkları da deniz üzerinde yedi çeşit renge bürünerek mahallemize baharı muştuluyordu.

Evimin açık kalan penceresinin kenarına konan sarı kanaryanın tatlı nameleriyle uyanmıştım. Demek ki Fenerbahçe şampiyon olacaktı...Düşlerime girmişti çünkü...Nişanlımla evleneceğim günü de Avrupa Şampiyonu olacağımız tarihe göre ayarlamıştık.

Uzaktan simitçinin gevrek sesi geliyordu. Hemen çayımı demlemeliydim.. Cansın Erol Ablamın hediye ettiği transistörlü radyomun kulağını yeni çevirmiştim ki derinden gelen Safiye Tur Gülerman'ın sesiyle kendime gelivermiştim.

''Günaydınım...Nar çiçeğim..Sevgilim...'' Ne de çok severdim bu şarkıyı. Fakat şarkı aniden kesilivermiş ve TRT haber spikeri Süleyman Ekim'in davudi sesi duyulmaya başlamıştı:

''Asssoşeyti Press Ajansından, şimdi aldığımız bir haberi duyuruyorum : ''MB Cennet Mahallesi'' adıyla bilinen 3060 hanelik beldenin semalarında görünen, UFO benzeri ve ne idüğü belli olmayan nesnenin kentin üzerine pike yaparak gözden kaybolduğu anlaşılmıştır.

Belde ahalisinin uyanık olması ve bir tehlike vukuunda mahalle bekçisiyle irtibata geçilerek durumun dallandırmadan -halledilmesi önemle reca olunur.Dahiliye Vekaletinden duyurulur.''

Arkasından Muazzez Türünk Ablamız yeni long play'iyle devredeydi...''Mektebin bacaları...Vay le..le..lele..Okutur hocalarııı..Yar ammmaaan..ben yandıımm ''

Bende jeton aniden düşmüştü...''Neeeyyy ?...UFO mu dedi?...Vay anaamm!..Hem de bizim mahalleye ha !...Canım, şimdi kahvaltı yapmanın sırası mıydı ?''

Giyinip hemen sokağa fırlamıştım...

Böyle durumlarda önce muhtara haber vermek gerekirdi. Belde olmaya hak kazanmıştık; ama henüz belediye başkanı seçimleri yapılmamıştı. Mahallemizin yazlıkçıları derin bir uykudaydılar. Belli ki haberi ilk duyan ben olmuştum.

Sabah erkenden kalkıp yürüyüş yapan Talip Bölükbaşı, Necip Köni ve Ohannis Abi'yi mutlaka bulmalıydım.

İşte oradaydılar...Sahilde kültür fizik yapıyorlardı. Hemen Elvan Abeleggese gibi koşmaya başlamıştım. Soluk soluğa yanlarına geldiğimde, şaşkın bakışlarla beni süzmeye başlamışlardı.

Aldı sözü Necip Abi:
...........

(Devamı yarın)