- Kategori
- Şiir
Mehmedim

Geldi çattı asker olma zamanı
Ayrıldı baba ocağından Mehmedim.
Davullar, zurnalar döğüldü
Güle oynaya askere gitti Mehmedim.
Acemi birliği dediler, geldi geçti işte
Dağda bayırda en büyük asker bizim asker
Uzandı ranzasına, hayallere daldı Mehmedim
Özlem yerleşti yüreğine, sızladı burnunun direği.
Yavuklusunun resmi kalbinin tam üzerinde
Çıkardı kokladı bir kez daha
Bir çizik daha attı takvime
Dokuz ay kaldı terhise Mehmedim
Dışarısı eksi yirmibeş derece
Tüfek elinde nöbette Mehmedim
Pusuya yatmış hain düşman
Kaç can daha alacak Mehmedim.
Bir oğul haberi geldi kışlaya
Görmedi ama bebesinin yüzünü
Telefonda duydu ınga sesini
Hasret düştü birkez daha yüzüne
Taş bastı bağrına Mehmedim
Mehmedim keşfe çıkmış
Anasının içine ateş düşmüş
Kınalı kuzusu ne yapar şimdi
Dikkatli ol, mayına basma Mehmedim.
Mehmedim oy Mehmedim
Vatan tacıdır başının
Şehit olur da vermez ellere
Olur da gazi, eğmez başın
Saymaz şafağı gerekirse verir canın.
Sus, ağlama anam bacım
Dökme gözyaşı Mehmet için
Cennettir şimdi yatağı
Rahat uyu vatan koynunda Mehmedim.
"Resim :Alıntı"