Mehter Takımı

Osmanlı İmparatorluğu döneminde, bugünkü askeri bandonun karşılığı olan mızıka takımına, "mehter takımı" veya "mehterhane" denilirdi. 1839 yılında çıkarılan bir kanunla kaldırılan mehter takımı, bugün bazı özel günlerde sembolik olarak geçit törenlerine katılır.

Davul, zurna, boru, zil, nakkare denilen ve yere konularak çalınan bir çeşit davul ile kös denilen ve at üzerinde çalınan bir başka çeşit davuldan kurulu mehter takımı, barış zamanı sarayda, savaş olduğu zamanlarda da padişah çadırının önünde çalınırdı.

Özellikle savaş sırasında sürekli olarak çalınan mehter müziği, askerin savaş gücünü arttırmak, düşmanın da moralini bozmak bakımından çok önemliydi. Osmanlı askerleri, mehter müziğiyle morallenip, psikolojik güç kazanıyorlardı.

Ayrıca, yeni bir padişah tahta çıktığında, bir veliahtın doğumunda ve bir zafer haberi İstanbul' a ulaştığında, mehter takımı, müziğiyle bütün şehri inletirdi.

Mehterhane' nin ağır tempolu ve duraklamalı yürüyüşünü gören bir yabancı devlet adamının, "siz bu yürüyüşle Viyana kapılarına kadar nasıl vardınız?" diye sorması, bugün hala anlatılan hoş bir fıkra konusu olmuştur.

Ben daha okula bile gitmeyecek kadar küçükken, mehter takımı daha sık görülürdü ve ben, birçok çocuğun korkacağı o iri yarı adamların arasına dalıp, yürürlerken aralarında gezinirdim. Ne zaman o heybetli müziği duysam, tüylerim diken diken olur, gururlanırım, duygulanırım, keşke derim, o dönemde yaşasaymışım!..