Mendil köşesine yazılan öykü

Bu şiirimi, son günlerde kalleşçe vurulan ve şehit düşen

Mehmetçiklerimiz adına sunuyor, hepsine Allah’tan rahmet diliyor

ve Kardelenler solmasın diyorum.

*** **** ***

Kim bilir ne çabayla

Ektik o fidanları

Yaz demedik, kış demektik

Çalıştık, çabaladık günlerce

Sevecen çapalamıştık, su vermiştik

İlaç verdik, gübreledik, eledik

Ne saat, ne zaman bilemedik

Bağrımıza bastık, yavrum diye beledik

Ümitlendik, Ulu Tanrı’ya dua ettik

Umutlar bağladık, adaklar adadık

Ne acı günler yaşadık, onu bugüne getirdik

Ne düşler kurduk, ne hayaller yaşadık

Bin bir fırtınalara göğüs erdik

Kimi zaman güldük, kimi zaman ağladık

Yavrum diye bağrımıza bastık

*** ***

Yemeden yedirdik

İçmeden İçirdik, giymeden giydirdik

Zamanı geldi, gururla askere gönderdik,

Ellerine kınalar yaktık usulca

Davullu, zurnalı halaylar çektik

Balkonlarımıza bayraklar astık

Mutlu olduk, gururlandık, alkışla (n) dık

Vatanımıza, milletimize hayırlı bir evlat

Olsun diye Şemdinli’ye, Gabar Dağları’nda

Nöbet tutsun diye “ haydi güle güle “ dedik

Zılgıt çalarak, horon teperek sevindik

Zeybekçe ailecek oynadık

*** ***

Ne yazık ki

Vatan toprağında

Nöbetleri sırasında

Evlatlarımızı, kınalı Hasanlarımızı

Yobazca, hunharca, insafsızca

Kalleşçe pusu kurup vurdular

Kollarını bağladılar kurşunladılar

Dallarını kırdılar, ocağımızdan kopardılar, aldılar

Evimizi, barkımızı, yuvamızı yıktılar, yaktılar

Bomba atıp yaktılar, kör olası yobazlar, caniler

Analar, babalar ağladılar, “lanet olsun” dediler

Kardeşi kardeşe düşman ettiler

Kıçı kırık, ırzı bozuk utanmazlar, arlanmadılar

*** ***

Hani özgürlük vardı , hani demokrasi vardı

Sözde barış vardı , hani eşitlik vardı

Salt ortalarda yalan kaldı

Geride gözü yaşlı analar, babalar

Dul kalan gelinler, öksüz yavrular kaldı

Bir günde 12 şehit verdik

Acımızı ulusça sarmaladık, ağladık

Bağrımıza koca koca taş bağladık

Bu acıyı, bu öyküyü bir mendilin köşesine

Bir anı, bir nişan, bir andaç diye yazdık

Höyküre höyküre ağladık şehitler adına

Vatan toprağına mezarını biz kazdık

Yazıklar olsun verdiğimiz emeklere

Adam dediğimiz böylesine

Onursuz, utanmaz hain erkeklere

Hani kitaplarınızda öykülerinizde,

Romanlarınızda Ve hatta samimiyetten uzak şiirlerinizde

Sözde özgürlük vardı, özde yaşamak vardı

Ortalık kanlı pusu, elimizde ne kaldı

Şehitlerimiz adına şarkılar söylensin

Türküler dile gelsin beste beste

“Alma mazlumun ahını bir gün çıkar aheste aheste “

*** ***

Gözü yaşlı, kalbi kırık bilmiyorum nerdeyim

Şimdilik bir başka seferdeyim

Sözün bittiği yerdeyim, vatanım uğruna, bayrak aşkına

Gezden, gözden ve arpacıktan

Vallahi korkmadan vurabilirim

Gönüllü olarak Gabar Dağları’nda

Elde silah nöbet tutabilirim

Haksızlığa karşı durabilirim…

Abdülkadir GÜLER

24 Haziran 2010.