- Kategori
- Şiir
Menekşe tenhalığı

İçimiz gecetüten
Dışımız
Saklambaç oynayan çocuk
Sarmaşık harfler hora diyor
Güneşe yakın sözcüklerden açıyorum perdeyi
Kumrular ve karga
Çatılar hep telâş
Doğmamış bebekler soruyor
Nasıl bir lunapark?
Kinle tutuşan yangınlar
Perili köşke çevrilen dünya
Şizofren savaşlarda yutulan halk
Uçup uçup gidiyor avuçlarımız ‘DAN
Nar patlaması yaşam…
İnsandan kopan fırtına
Ahmak ıslatan dostluklar
Birkaç saatlik karaborsa aşk
Katlanıp unutulan zarif sevgiler, ah
Çeyiz sandığı dünya
Kırk haramiler
Kırmızı şapkalı kızlar
Kurt adamlar için
Uçsuz gözleri saklı hâlâ günbatımlarında
Kara Afrika’nın göbeği çıdam
Yıkama gözlerimizi ateşle Ortadoğu
Menekşe tenhalığı muço
Taşların bağrı çıplak
Ne yapsak nazar taşı
Vira vira
Savura
Kırıla
Deli acılar biçer gözlerimizi
Dağları dize getiren
Güneş ve kar da çıldırdı
Sarı fırtınalar alır gider alnımızı uzaklara
Kırbacı yok gökkuşağının
Pembeleri topluyor yarasalar
Rüzgârlı kuşlar yırtar sözün yalnızlığını
Sen bende durmadan bahar
Durmadan umut açan sabah
Çoğalırız
Gün gelir
Düş’ün arka sokaklarında
Filistin yangınından göğsümüzün en kızıl ağrısı çocuklar
Yarınsız yüzleri
Ne kadar çok Hümeyrad?
Süremiyorum dudaklarıma ruj
Ölüm gelir diye uslarına
Vira vira
Çoğala çoğala
Bu aşk
*Gecetüten, Kıbrıs’ta bir çiçek adı
**Hümeyrad, 1950 yılında boyun eğmediği için İsrail askerlerince asılan Filistinli Halk Ozanı
2009-2010