Mesut Hoca Kocaman'ı da Bakkala gönderdi (Fenerbahçe 1-3 Karabükspor)

Karabükspor; Fenerbahçe'de yıllardır süre gelen kötü futbolun cezasını, Kadıköy'de kesti. Tıpkı 1 ay kadar önce TT Arena'da Galatasaray'a aynı skorla kestiği gibi.

Günü kurtaran iki büyük takımımızın, ligde başarılıymış gibi gözükmelerinin nedeni de sergilenen kötü futbola rağmen, puan sıralamasında birbilerine pek de uzak olmamalarıyla ilintili.

Fenerbahçe; bu akşam Kuyt'ın kafasıyla bulduğu gol dışında sadece 1 organize atakla maçı bitirdi. Ne demişti Sayın Kocaman: "Önemli olan pozisyon bulmak değil, pozisyonları değerlendirmek!" Tabi bulamadığın bir şeyi nasıl değerlendireceksin.

Bu akşam Fenerbahçe açısından, 90 dakika boyunca ne oynadığı belli olmayan futbolcu topluluğu izledik. Özellikle bu sezonu baz alacak olursak, alınan farklı mağlubiyete rağmen, daha önce sergilenen oyundan çok da farklı değildi izlediğimiz.

Çünkü Fenerbahçe; belli bir oyun yapısı ile mücadelesini sürdürmediği için oyuncularının bireysel çabalarıyla kazandığı maçlarla günü kurtardı. Ligimizdeki futbol kalitesinin düşüklüğü de işleri bu yönde kolaylaştırdı.

Ancak, bu ağır aksak görüntü, Antalyaspor ve Karabükspor gibi savunma bölgesinde oyunu iyi daraltıp 2-3 oyuncusuyla hızlı hücum eden takımlar karşısında gün gibi ortaya çıktı.

Mesut Bakkal'ın öğrencileri de birinci bölgede oyunu daraltıp, Lua Lua ve Shelton gibi hızlı ve yetenekli oyuncularıyla Fenerbahçe savunmasını dağıttı.

Sayın Bakkal'ı ve öğrencilerini sergiledikleri güzel futbol ve galibiyet için tebrik etmek gerekli. Çünkü, kısıtlı imkanlar ve kadro yapısı ile göreve geldiği günden bu yana 7 maçta 15 puan topladı.

Fenerbahçe Yönetimi ve Teknik Heyeti ise ellerinde bulunan onca imkana rağmen hep yel değirmenleri ile savaşmayı tercih ettiler. Taraftarı da oyuncuları da buna alıştırdılar.

Fenerbahçeli oyuncular maçtan önce Meireles'e destek vermek amacıyla formalarındaki armaları öptüler. Ancak sahada gösterdikleri kötü performans "bu nasıl forma sevgisi?" sorusunu akla getirdi.

Oyuncular bir konuyu yanlış anlamış olacaklar ki; biz taraftarların Meireles konusundaki tepkisi ve adalet isteği; O'nun yapmadığı bir suçtan dolayı ceza almasına yöneliktir. Gördüğü kart sonrası reaksiyonu hiç de savunulur cinsten değil. Tıpkı sonrasında armayı öpmesinin samimi olmadığı gibi.

Aykut Kocaman; Fenerbahçe'ye daha fazla yararlı olamayacağı gerekçesi ile istifa kararı almış. Hem kendisi hem de Fenerbahçe için yerinde ve kendisine yakışan bir karar. Ancak Aziz Yıldırım ve futbolcular; Kocaman'ı bu kararından döndürmek için yoğun baskı kuruyorlarmış.

Umarım Sayın Kocaman bu kararından dönmez. Aykut Kocaman'ın Fenerbahçe'ye şu saatten sonra kazandıracağı hiçbir şey yoktur. Kafasında kurguladığı oyun ile 3 yıldır sahada izlediğimiz oyun arasında dağlar kadar fark var. Takımın kalite düzeyine olumsuz etkisi de cabası.

Emre ve Alex'i gönderdi, ne yerlerini doldurabildi ne de bir alternatif sistem kurabildi. Yetenekli oyuncularla hep sorun yaşadı. Azizvari tavırlarla sözünü dinletemediği oyunculara ya kulübeyi ya da kapıyı gösterdi.

Önündeki rakipleri kaçırıp her kötü sonuç akabinde, önümüzdeki maçlara bakmayı marifet sayan Bekir ve Selçuk gibi yetenek düzeyi sınırlı oyuncularda nedense hep ısrar etti.

Koşu mesafelerine takıldı, koşan takımı yaratmak istedi ama biz o koşanları ve mücadele edenleri bir türlü göremedik. En kötüsü de ezeli rakiplerimiz karşısında korkak bir oyun sergiledi.

Topla adam geçemeyen ve ara pası atamayan orta alan oyuncularıyla ileri uçta Sow'a işkence çektirdi. Topla etkili koşu yapamayan Kuyt, Topuz ve Caner gibi oyunculardan kanat organizasyonu bekledi.

PTT 1.lig takımlarına karşı dahi çift ön liberolu 6 oyuncudan oluşan savunma hattıyla oynadı.

Bu maddeler uzar gider.

Sözün kısası; Sayın Kocaman umarım kararının arkasında durur ve Fenerbahçe'yi tapulu malıymış gibi gören Aziz Yıldırım da örnek alıp, en geç sezon sonunda Fenerbahçe başkanlığını bırakır.