Mevsimler ardınca Sen

Düşlerden ayrık bir öykünün şiiri bu

Ne zaman mevsimleri düşünsem

Çerçevenin dışında kalan ya benim

Ya da sen

De ki, yağmur altında omuz omuza

De ki, gökkuşaklı baharlardayız

Gül ağacının duldasındaki

Menekşelerle birlikte

Islanmaktayız.

Sakın korkma, bak ben yanındayım

Ve bütün alaboralarına kol kanat

Mavi köpüklü türküler söyleyen deniz

Çığrından sıyrılmış şımarık bir yaz düşün

Beyaz bulutsu elbisesiyle toprak anaya bulanan

Güneş değil mi

Tüm hamlıkları birer- birer olgunlaştıran

İşte o an altın rengine bürünür başaklar

Tepelerdeki yel değirmenlerinin pervaneleri

Soluk soluğa ipek kanatlı rüzgârlara koşarlar

Uykuya yollamadan göl sularını

Bıçkın serviler çaladursun ıslıklarını

Güz kıvamında ise yıldızların renkleri

Bil ki;

Hasat mevsiminin sesidir bu heyamola

Haydi rastgele, gördüğün bütün düşler hayrola

11.03.2014

 Hatice Ak