Meydanlar demokrasinin ta kendisidir

Meydan bir kentin kimliğidir, kişiliğidir, özgürlüğüdür.

Meydan, kentin fiziksel, tarihsel ve ekonomik olarak göbeğidir ama tarihler boyunca o kentin egemen düşünme biçimini ve her tür iktidar mücadelesini de en gerçekçi şekilde yansıtan alanı olmuştur.

Tıpkı Taksim Meydanı gibi!

Bir iktidar mücadelesidir gider Taksim Meydanı’nda…

Panzeri ve polisiyle devletin, otelleri ve mağazaları ile sermayenin, Atatürk Heykeli ile Cumhuriyet ideolojisinin, sağa sola koşuşturan veya gezintiye çıkmış insanlar ve araçları ile halkın var olma ve iktidar mücadelesini yansıtır.

Bir de Türk Dil Kurumu’nun “meydan” tanımında vardır ki, evlere şenlik...“yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri” dir.

Polis bayramı kutlanabilir, futbol zaferleri, pop konserleri, yılbaşı gibi zihinsel olmayan faaliyetler için de gayet uygundur.

Bir tek 1 Mayıs İşçi Bayramı kutlamaları için korkarlar Taksim Meydanı'ndan.

Buna agorafobi yani meydan fobisi de denilebilir. Bu öyle bir fobidir ki şehirlerimizde meydan bırakmadılar…İstanbul’da Taksim Meydanı’nı dilim dilim böldüler, toplananlar birbirini göremesin diye.

Bu meydanlara düşman bir zihniyet, bu agorafobi, daha önceki 1 Mayıs’larda da görüldüğü üzere dünyada sadece bize has bir fobidir.Halen de tam anlamı ile bu fobiden kurtulamadık.

“İktidara canı sıkılanlar meydanlarda toplanırlar, bağırırlar, çağırırlar, düşünceler savunulur, fikirler önerilir. Biraraya gelen insan toplulukları her zaman tehlikelidir”…diye düşünür, bu meydanlara düşman zihniyet.

Türkiye’de 12 Eylül sonrası bütün iktidarlarlar, her zaman meydanlara şüphe ve kuşkuyla bakmışlardır.

Bu anlamda iktidarları rahatsız eden meydanlar da bir bir abuk sabuk “meydan” niteliği olmayan alanlar haline dönüştürülmüştür.

1977 de yaşanan kanlı Taksim olaylarından sonra her 1 Mayıs öncesi iktidar ile işçi ve emekçi kesim temsilcileri arasında "izin ve meydan krizi" yaşanırdı. Neyse ki artık bu kriz çözüldü. 2 senedir izin veriyorlar, bir dolu güvenlik tedbiri ile.

İstanbul, emeğin yaşattığı, can verdiği bir şehirdir…Taksim Meydanı’na da demokrasi yakışır, emeğin sesi yakışır.

Meydanlar demokrasinin ta kendisidir…

1 Mayıs, işçi ve emekçinin bayramıdır...kutlu olsun