Mimiksiz siyasiler

Benim de partim var; ben de insanım!

Coşkumu gizlemeyi hâlâ öğrenemedim.

Şikâyetim var; dile getiremezsem sıkıntıdan; o dili yutacağım.

Şükürler olsun! Yurdumun partileri oldukça renkli...

Her partinin en az birkaç mensubu alâmetifarika…

Kimi şair, kimi boksör; icabında, dinleyenlerini ağlatanları; saç baş yolduranları; ayakta uyutanları…

CHP Lider ve lider adayları sanki tek yumurta ikizleri…

Tıpkısının aynısı… Mimiklerden nasiplerini alamamışlar.

…Fakat adayımız; Gandi unvanı almış.

Dört tane evi; bankalara da borcu varmış!

Aman ne güzel işte; bize benzeyen bizden biri…

Yetmiyor; ikna olamıyorum!

Bir şeyler eksik ya da bir şeyler çok fazla; adını da koyamıyorum.

Yeterince şeffaf değil.

Gözlüğümü yeni aldım.

Yine de yerinde olması gerekenleri göremiyorum.

Mimiklerden eser yok…

Tıpkı komploya kurban verilen lider de olduğu gibi…

Gandi’de de yok!

Alattirik! Alamıyorum.

Bu ne biçim aday adaylığı…

Hislere: Bu nasıl bir insanüstü hâkimiyet?

Gizlilik olmadan olmaz o kadarını biz de biliyoruz.

Bu işe Ezel’in dayısı ne derdi?

“Mesele: Aşikârca gizlemek değil Gandi! Mesele: Gizlerken yakalanmamak”

CHP’yi zirveye taşır taşımaz; onu Allah bilir!

Kul da kendince kulca düşünür!

Müstakbel lider adayı: Göbek bağlarını; eski liderden koparmadan dünyaya gelirse…

Kavruk kalır.

Yeninin yaşayabilmesi için kordon kesilmelidir.

Ebelerin de ilk işi bu değil midir?

Ah bana bir sorsalar…

Kimse sormaz bilirim.

Eksiktir benim eteğim.

Gandi’ye başarılar dilerim.

Ummadık taş baş yarar derler lâkin…

Nerde o özgür taşlar?

Taşlar da, onu hedefe fırlatacak ellere muhtaçtırlar.

21.Mayıs 2010 Cuma

İnternetli Köyden Alev Meisel