Minyatür kalbimin melekleri

Minyatür bir kalpti ellerimdeki, ufacık... Kalbim ellerimde, ufak bir karanlık. Biraz karanlığı yansıtmaya yeter, aydınlığı değil belki ama karanlığı... Ufacık bir karanlık yeter.

Önce, yüreğimin tıkırtılarını dinlemeye biraz sessizlik. Kendimi dinlemeye başladım ve içimdeki ufak ordunun ayak seslerini. Sonra o kalpten tıngır mıngır geçip gidenler. Kimi oldukça gürültülü, kimi sessizce... Ellerimde kalbimden gidenler... Ellerimden kayıp gidenler... Birkaç tane geri dönmeye çalışan; size kapım açık. Kırıklarımı toplayıp gelenler, buyur ettim onları da. Benim kalbim hepinize yetecek kadar kocaman minyatür bir kalp. Sonra parçalayan bir elektro gitar sesi ve davul ritmleri. Metronoma uygun ayak seslerim. Bazı bazı gök gürültülerim. Evet, gördüm korkanları! Korkmayın, kan pıhtılarıma sığının. Arkasından gelecek en fazla bir sağanak yağış, alışkınsınız siz zaten zamansız yağışlarıma... Yıkanın arınana kadar ben nasıl olsa gene yağarım...

Atmaya çalışan kalbimin ritmi... Uyum sağlaması zor değil meleklerim. Avucumun içindeki koskocaman minyatür kalbimin melekleri. Bu gece de yatıya kalın, olmaz mı? Dur, gitme kalbimden; nereye? Vakit çok erken! Gitmek zorunda mısın? Başka bir kalp mi bekliyor seni? Peki, git madem... Onun da sana ihtiyacı vardır. Aman dikkat et üşütme, sevgimi al üstüne. O seni sıkıca saracaktır emin ol. Giymeyecek misin? Peki, ama al yine de, yanında bulunsun; belki bir gün üşürsün. Gene beklerim, tamam mı? Kısacık hayat şarkımın minik sopranoları... Ruhumu okşayan ama güçlü sesinizle her zaman yanımda olun. Ve brutal vokallerim... Son gücünüzle bağırsanız da, siz olmadan güzel olmaz bu hayat şarkım. Sizde kalın... Minyatür kalbimin aksak ritmi... O kadar güzelsin ki... Sonsuza kadar bu ritmle var olmalıyım. En azından bunu isterdim... Ama şarkılar bitmeye mahkum. Yeterince yorulunca minik orkestram, sesler bozulmaya başlayınca, sizin de uçma vaktiniz gelecek avucumun içindeki koskocaman minyatür kalbimin melekleri...

Dipnot: Bu yazıdaki meleklerimden hiç gitmeyecek olanı biricik dostum ve bu yazıyı ilk okuyan Uğur'a sevgilerimle. Yazıyı okuduğunda ''o gün hiç gelmeyecek, her zaman yanındayım bunu sakın unutma tamam mı'' deyişinle beni ağlattın. İyi ki varsın...