Misyonerler

Eskiden, araştırmacı bir yazar televizyonlara çıkar ve ülkede yürütülen misyonerlik faaliyetlerini ortaya dökerdi. Olan biteni fark etmiş olmanın kazandırdığı o özgüvenle konuşur, diğer insanları uyandıracak olmanın verdiği o coşkuyla uzun uzun anlatırdı. "Din kardeşlerim bu faaliyetlerden etkilenip de dönerse daha sonra cehennemde yanarlar" derdinde değildi elbette. Asıl amacı, emperyalist güçlerin Türk Milletini din kanalı ile yörüngelerine sokma planını boşa çıkarmaktı.

Dış güçlerin çevirdiği oyunların figüranı olduğu söylenen misyonerler, tam olarak hâkim olamadıkları bir dille, kaç kişiyi ikna edip de Hıristiyanlaştırabildi ki?...

Ya "iç güçlerin" insanları devletleştirsin diye görevlendirdiği söylenen kanaat önderleri kaç kişiyi etkileyip de devletleştirdi?

Mesela, Ermeniler, toptan cezalandırılmışsa, kanaat önderi olarak onların toptan suç işlediği algısını yaratmak durumundasınız. “Ermeni çeteleri köyleri basıyordu; isyan çıkarmiştı.” gerçekliğinde değil de, “Ermeniler köyleri basıyordu; isyan çıkmıştı.” şeklinde konuşursunuz.

Aynı şekilde, Dersimliler de toptan cezalandırılmışsa, toptan suç işledikleri algısını yaratmaya çalışırsınız.

Son dönemde, Kürtler, toptan bir kıyımdan geçirilmemiş, isyan çıkaranlarla mücadele edilmişse, sizde, “kanaat önderi” olarak bu ayrımı yapar ve mesela, “Bebek katili Kürtler.” demezsiniz de “Bebek katili PKK.” dersiniz.

İnsanlar da bu yönlendirmelerden etkilenir, Ermenilerden nefret eder, Dersimlileri sevmez, Kürtlerden ise kız alır, onlara kız verir.

Hem insanları bu hale getirir hem de “İnsanlar nasıl bu hale geldi?” diyerek karşılarına geçer şaşkınları oynarsınız.