Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

31 Aralık '07

 
Kategori
Anılar
 

Mor bir düş'ün ardından...

Mor bir düş'ün ardından...
 

Çok özlemişim seni, başka başka insanlara iyi dilek ve mutluluk mesajları atıyormuşum, geceleri uyumadan önce ıslanıyormuş gözlerim. Dualarımda adın geçiyormuş ve dualarım çoğu zaman adınla başlayıp Amin’le bitiyormuş. Hiç boşluk yokmuş dışarda, hepsi içime dolmuş, dışarısı dopdolu. Işıklar heryerde, saklanmaya çalışan her mutsuzluğu apaçık, uluorta yakalayıp tüm ayrıntılarını gösterip alay etmek ister gibi…

-Bakın!İşte orda, şu köşede, ağlıyor!

-Evet, evet ağlıyor!

-Mutsuz mu ne?

-Yalnız mı bi de?

-Hiç mi gülmemiş gözleri? …..

Işıklar sönse bi diyorum, rahat rahat ağlayabilsem, utanmadan kimseden, çekinmeden ve bağırarak…

Sonra bi türlü ne anlattığını bilmediğim o fransız şarkıyı söylesen sen.Ellerimi tutup “Bu şarkı senin için” desen, ben yine sussam ve zamanın donup kalması için yalvarsam Tanrı’ya. Bizi unutup gitse zaman.Seni ve beni. Yalnız bıraksa , unutsa , umursamasa , uğramasa yıllar yanımıza, güneş hiç doğmasa… Orda , o gecede kalsak. Nefesin tükenene kadar o şarkıyı mırıldansan sen , kalbimin durmasına karar verilene kadar dinlesem ben de seni…

Yokmuşsun, gelmemişsin?Nerdeymişsin peki? Onlara ne? Bu benim düşüm, benim masalım. Yok sanıyorlar seni, hayal olmadığını ispatlamak istemiyorum ama zorlanıyorum bazen. Beyaz elbiseler giydirmekten bahsettiler bikaç kere? Ne demek istediler sence? Senin yanına mı getirecekler beni. Sen varsan beyazlar çok yakışır bana , sen bakacaksan beyazım ben, en beyaz ve en saf haliyim o son nefesin… Konuşmadın onlarla , anlatmadın ki hiç. Bilemezler tabi, bi ben biliyorum seni, bilmesinler de zaten. Hiç bilmesinler seni , uzanamasın düşünceleri sana asla……

O rüyada gördüğün mor topraklı bir bahçede beyazlar içinde bekleyeceğim seni.Yağmur da yağacak , heryer kupkuruyken bulutlar bizim üstümüzde olacak.Beyazlar , morlar ve yağmur… Biz karışıp giderken gecenin içine , küçük bir kız söyleyecek şarkımızı onlara, gözlerinden anlayacaklar o an herşeyi. “Hepsi gerçekmiş, meğer ne de mutluymuş(?)” diyecekler. Çocuklarına anlatıp ölümsüzleştirecekler bizi.

Her yeni bir yıl gelip kapıyı çaldığında bu hikayeyle uyutacak anneler bebeklerini ve sevgililer bu masalı anlatacaklar birbirlerinin gözlerine bakarak. “<ı>Eğer<ı> bir şeyi çok istersen bütün evren onun gerçekleşmesi için sana yardım eder” diyecek dedeler torunlarına…

Ve ben

BENİM DÜŞÜM GERÇEK OLDU, ŞİMDİ SIRA SİZDE …. diyeceğim onlara…

 
Toplam blog
: 10
: 806
Kayıt tarihi
: 08.09.07
 
 

1983 doğumluyum. 2005 yılından beri istanbuldayım, çalışıyorum. İstanbul'a aşığım, vapurla işe gitme..