Mucize mi arıyorsun?

Üzüntüler, acılar, dertler, kederler... Ne kadar zormuş diyorsun değil mi hayat? Bir bakıyorsun ki yaşaman için bile, belki hiç bir sebebin yok... Herşey üstüste geliyor. Hayatın aslında dertlerden örülmüş gibi geliyor bazen. Kapana kısılmışsın, kaçamıyormuş gibisin ya da...

Oysa böyle değil. Bu kadar zor değil hiç bir şey. İnan ki. Bir durup düşünsene... Bir bak hayata. Ama öylesine değil, gerçekten.

Bir düşün. Yürüyebiliyorsun. Bu yüzden istediğin her yere gidebilirsin. Arkadaşlarınla vakit geçirebilir, yalnız olmadığını hissedersin. İşlerini yapar, alışverişe çıkar, yürüyüş yapar, istersen dünyayı keşfe çıkabilirsin.

Yürümene yarayacak bacakların mı yok? Kolların var ya. Sevdiklerini sarabilir, bir kitap okuyabilir ya da yaprak dolması sarabilirsin.

Ya onlar da yoksa? Gözlerin var ya. Yaratılmış her türlü güzelliği görebilen... Gözlerin. Belki bu hayatta bize verilen en güzel hediyelerden....

Belki gözlerin de yok. Sen doğuştan kör olarak doğmuş ya da sonradan gözlerini kaybetmiş birisin. Düşüncelerin var ya. Nefes alabiliyorsun ya. En güzeli, hislerin var ya....

Aslında ne kadar büyük olan hazinelere sahibiz. Biraz düşünsene... Sığ bakma hayata.

Evet, belki ülke kaos içinde. Belki dünya hiç olmadığı kadar kötüye gidiyor. Yapabildiğimiz bir şeyler yok diye üzülüyoruz belki. Elimizden geldiği kadarını yapıyoruz ama yetmiyor...

Eşimizle anlaşamıyoruz diye kızıyoruz belki. Çocuklarımızla başedemiyoruz, bıkmanın sınırına gelmişiz ya da. Belki akrabalarımız, arkadaşlarımız bize sırtını döndü. Haksızlıklar diz boyu, anlatamıyoruz derdimizi...

Olur ya belki istediğimiz okulu kazanamadık. Ya da aile baskısı yıldırdı bizi. Belki de sırf aile yüzünden kocaya kaçtık. Kurtuluruz diye umarken daha kötü bir hayata takılıp kaldık belki...

Belki sevdiklerimizden haber alamıyoruz ya da yitirdik onları. Belki de başkalarına muhtacız, muhtaç olmak bize çok ağır gelse de...

Hayat zor... Elbette kolay değil.

Ama duran bir şey yok. Bu dünya mücadele yeri. Mücadeleye devam etmeli, sıkışan hayatlarımıza bir ışık getirmek için çabalayabiliriz.

Çünkü umut bitmez. Umut da yaradanın bize verdiği en büyük mucizelerden. Doğabiliriz yeniden. Kül haline gelmiş olsak bile, yeniden yeşerebiliriz. Hiç bir şey zor değil ki...

Şükretmek lazım biraz. Görmeli hayatın anlamını, hissedebilmeli. Biraz şükretsene... Hiç bir şeyim yok deme. Her şeyin var ya işte...

Mucize sensin. Mucize senin ışığının yansımasıdır. Biraz farketsene...