Muhalefet böyle mi yapılır?

Şu anda bir Özel TV kanalında DSP İstanbul İl Kongresinden naklen yayını seyrediyorum . DSP Genel Başkanı Zeki SEZER'in konuşmalarını diledikçe rahmetli Bülent ECEVİT aklıma geliyor. Zeki Sezer'i halef olarak gösterirken kriterleri neydi acaba?

Zeki SEZER AK Parti'yi eleştiriyor. Eleştirirken söylediği sözlerin tümünü burada yazsam, yazımı onaylayıp yayınlamazlar, diye düşünüyorum.

''Çekirge Sürüsü bunlar'' dediği Ak Parti yöneticileri. Fransa'da başkanlık seçimleri varmış, adayın birisi Türkiye aleyhtarı ya ona hakaret edici cümleler kullanıyor.

Ve bu Zeki Çetin partisiyle birlikte iktidara gelip bizi dünyada temsil etmek, bu güzel ülkeyi güzelce yönetmek istiyor. İnandırıcı gelmiyor bana.

Deniz BAYKAL da aynı şekilde ağır eleştirilerde bulunur iktidar partisi hakkında. Kısacası Türkiye'de muhalefet kavramı, iktidarı yerden yere vurarak eleştirmek anlamında algılanıyor. Muhalefette iken en ağır sözlerle iktidardakileri eleştiriyorlar. ''Bizi iktidara getirin, ülkeyi refaha kavuşturalaım'' diyorlar. İktidara geldiklerinde de genellikle muhalefette söylediklerinin tümünü söylenmemiş sayıyorlar.

Bu ülkeyi yönetmek için aday olanlar düşmanlar arasından mı seçiliyor? Ülkesi için bir şeyler yapmak isteyenler çoğunlukta. Ama sistem elvermeyince istediklerini yapamıyorlar, bazıları da ellerindeki imkanları kendi çıkarları doğrultusunda kullanıyorlar.

Hiçbir milletvekilinin vatan haini olduğunu düşünmüyorum. Ama Zeki Sezer'in anlattıklarına bakılırsa AK PARTİ tümüyle vatan haini. Bu ülkeyi özelleştireceğiz diye sattılar, diyor. Özelleştirmeyi beceriksizce yapmış olabilirler. Kamu kurumlarını özelleştirirken kendi çıkar çevrelerini ön planda değerlendirmiş olabilirler. Tabii eleştirilecek davranışlar bunlar. Ama ülkeyi niye satsınlar. Madem ki onlar ülkeyi satıyorlar, siz niye gülerek bunu bugün ifade ediyorsunuz? Niye onlar satarken ortalığı ayağa kaldıracak şekilde isyan etmediniz de seyrettiniz?

Böyle muhalefet yapılmaz. Kin, nefret duygularıyla karşı tarafın üzerine çullanılmaz. Bu ülke politikacıların birbirlerini yiyip bitirdikleri bir arena değildir.

Muhalefet partilerinin yetkilileri daha insaflı eleştiriler yapmalılar bence. Muhalefette iken ağızlarından çıkanları kulaklarının duymasına engel olmamalılar. Yarın bir gün yüzüne bakacakları politikacıları eleştirirken insaf sınırını aşmamalılar. Ahlak seviyesi altına düşüp, etik değerleri hiçe saymamalılar.

Muhalefet yapsınlar ama iktidarın beceriksizliğini belirtirken onları vatan haini, tümüyle sahtekar olarak değerlendirmesinler. Politikacıların bu lüzumsuz haykırışları, saygısızlıkları insanlarımıza da yansıyor. Kötü örnek oluyorlar. Birbirleriyle daha düzeyli seviyelerde de tartışabilirler. Eleştirilerini daha yapıcı olarak yapabilirler.

Mustafa Mumcu