Mühendisten, çok kullanılmış göz pınarları !

Sandım ki rahatlarım televizyonu, radyoyu açmayınca.
Olmadı!
Dağlara kaçtım; medeniyetten, internetten, telefondan uzak.
Olmadı!
Kaç bin metrede bipledi uğursuz ayfon!
Memlekette kötü şeyler oluyor, haberin var mı diyordu bir dost!
Olandan daha kötü ne olabilirdi!
Tanrı korusundu sevdiklerimi.
İndim köye.
Doluydu kahve.
Boğazıma dizildi Kaçkar’ın buruk çayı.
Çakıldı televizyona bezgin gözlerim.
Her sedyede başka çağladı yaşlar!
Adı yok bu ülkede insanın!
Oysa,
İstikrar varmış!
Güçlü ülkeymişiz!
Bizi kıskanıyorlarmış!
Ahh o kötü kalpli faiz lobisi de olmasaymış!
Neden göçtü kömür karası sinmiş onca cân!
Haset lobinin “montajıdır" mutlaka!
Nur yüzlü patron da suçlu değildir, şakşakçıları da.
Ölüm o işin fıtratında vardır!
Ağlayana tekme, sızlayana yumruk!
Ne yolunuzu istiyorum ne köprünüzü ne de kanatlanmış treninizi.
Ağlamasın artık güzel yurdumun temiz yürekleri!