Müptelasıyız, her yaptığımız işte kendimizi haklı görmeye

Her birimiz farklı dünya görüşlerine, farklı yaşam tarzlarına sahibiz, yetmiyormuş gibi yaşadığımız olaylar da farklı. Parmak izlerimiz kadar kendine özgü kendi yaşam çizgimiz de farklı. Bu farklılık olaylara ve kişilere bakışımızı da aynı netlikte beliriyor. Her gün yeni bir olay, her gün yeni bir yaklaşımla karşı karşıya kalıyoruz.

Eee bu durumda bizde hayattan payımıza düşeni alıyoruz. Yaaa arkadaş herkes kendi yaşam çizisini kendi hayatını yaşıyor, kader bu ya; kendi ölümünü ölüyor.

Kime ne!.. Buraya kadar bir sorun yokmuş gibi görünüyor. Aslında öylesine can yakıcı bir sorun var ki; tabi kabuğundan sıyrılıp hayalî saplantıdan kurtulabilirsek yaşamımız boyunca tüm yapıp etmelerimiz, kendimizi haklı görmeleri bir kenara bırakırsak tabi.

Koca koca olayları ve ölümleri görmez sözüm ona kendi kutsalımıza dokunuldu diye kendimizden geçip kederlere boğuluruz.

Müptelasıyız, her yaptığımız işte kendimizi haklı görmeye. Büyük olasılıkla haklı görme yoğunluğumuz arttıkça hayatımıza verdiğimiz anlam da, yaşantımızdan memnuniyetimiz de artıyor.

Yaşadığımız hayatta, ne bizim için değerliyse hayatın anlamı da, hoşnutluk ta orada olacaktır. Bunda bir sorun yok.

Ama ya yanılıyorsak, ya kendimizi haklılaştırmalarımız bir yanılsama, psikolojimizin bize oynadığı bir oyunsa...

Hasan DEDE

11.07.2014