Murat'a mektuplar 2

"Gülüşün benden başkasına güneş olamasın..."

İçimde kara bulutlar dolanırdı o gün, yine o ıslatmayan yağmurlar yağdı yağacaktı yüreğime doğru... Başka çarem yoktu, bir güneş bulmam gerekiyordu içimi ısıtacak, karanlıklarımı aydınlatacak... Gülüşüne sığındım, ses tonundaki güzelliklere...
İnsan yaşamı uzaklarda arıyor hep. Olamadığı sokaklarda, dinleyemediği müziklerde, yüzemediği denizlerde... Ama 'yaşamak' dediğimiz şey hemen yanı başımızdaymış meğer. Ben onu oyuncak dürbünümle dağların tepesinde, bulutların üstünde izlemeye çalışırken, o benim ayak uçlarımda onu fark etmemi bekliyormuş... Bunu nereden mi anladım?
Gülüşünde sakladığın hayatlardan bir tutam koparıp attım çantama, yanından gittikten sonra benden mutlusu, benden aydınlığı, benden masum sevinçlisi, benden hayat dolusu yoktu çünkü.

Yaşamak buymuş meğer Murat, içinde kara bulutlar gezinirken (bulutlar her haliyle sevilesidir), karanlıklar kaplamışken içini, birden bire, yüreğinde kanayan yaraların kabuk tutmasıymış. Az önce dolu dolu olacak, yaşlar akacak gözlerinin hemen bir-iki dakika sonrasında parıl parıl parlamasıymış yaşamak. Yaşamak senmişsin Murat! Yaşamak bir insanın gülümsemesinden farklı bir hayat koparıp ödünç alabilmekmiş kendine!
Ve elbette senin haberin yok tüm bunlardan. Haberin yok düşleri çalınmış bir kız çocuğuna umut olduğundan. Adına yazılan mektuplardan, hiç okuyamayacağın ve henüz kağıda dökülmemiş şiirlerden haberin yok.
Senin kim olduğundan da kimsenin haberi yok! Beni yanlış anlamalarından korkuyor olabilirim Murat, sevgimi o karşıkonulamaz ön yargılarına kurban ederler de, sana gelmeden kırılıp, binbir parçaya ayrılır diye korkuyor olabilirim. Oysa sevmenin dozu olmaz, sevmenin ismi olmaz. Sevgi sevgidir, bir sevgili, bir dost, bir abi ya da bir abla, bir anne diye adı konulamaz sevgilerin. Sevgi sorgulanmadan güzeldir, kim olduğu bilinmeden...
Belki, bir gün, en deli, en çocuksu halimle gelip de, uslu duramadan, mektupları bitiremeden, bir hevesle tutuşturuverirsem bu yazdıklarımı sana, ön yargıların tarafından idam ettirme cümlelerimi. Çünkü onların zararı yok, onlar sana... Onlar adı konulmamış bir sevgiden senin için gelen cümleler... Onları üzme... Sevgimi üzme. Beni üzme Murat.
Kendini de üzme...
Öpüyorum gülüşünün tüm kıyılarından...