Mürekkep yalamak:))))

Epey oldu. Yazı yazarken bir de baktım ki benim kalem kendinden geçmiş içinde ne varsa boca etmiş kağıdın üstüne. Tabi bu esnada da elimde nasibini almış. Kalktım lavaboya gidip ellerimi yıkadım. Mürekkep bu yıkamayla da çıkmıyor. Aklıma geldi. Ellerim mürekkep oldu ama mürekkep yalamadım bir bakayım tadına deyip ellerimi ağzımı götürüp başladım yalamaya.:)))

Artık ben de mürekkep yalamış bir adamdım ve yazma hakkım vardı. O gün bu gün yazıyorum bazen çalakalem bazen hor kalem ama yazıyorum. Geçen günde yazmaya karar verdim ama ne çare bir cümle yazmak için bir saat düşündüm. Arada da kendime moral verdim. Sen yaz durma, sen büyük yazar olacaksın. Bir süre sonra trenin vagonunda kadın istiyorum deyip çırılçıplak soyunup çıldırmazsam:))))

Ama yok nadırım diyor kalem, yazmak şöyle dursun çizik bile çekmiyor.J) kalktım döndüm durdum ama nafile.((( Kalem neden yazmıyorsun? Diye sordum kaleme ama cevap alamadım. Döndüm kendime ben hadımım diyorum sen oğlandan kızdan neyin var diye soruyorsun dedim.(((

Yazamadığıma mı kızayım, kaleme mi kızayım? Karar veremedim. Bir ara kalemi kırayım dedim ama kaleme de kıyamadım. Karar verdim daha ucuz alelade bir kalemi kıracaktım.

Tüm hıncımı kurşunkalemden çıkaracaktım. Neden yazmıyorsun diye? Kırdım kalemi ama yine de yazamadım.(( Zaman geçti ama yazamama hastalığına yakalanmıştım. Bu arada da züğürt tesellisi veriyordum kendime')) Büyük yazarlar bazen böyle olurlar diye.)) Aklıma geldi acaba benim de mürekkebim bitti mi diye?)) Hemen kalkıp: mürekkep şişesinin içine parmağımı i daldırıp başladım parmağımı yalamaya)) Tadı fena değildi))

Bir müddet sonra içimde dayanılmaz yazma isteği uyanmıştı ve artık kalemim, düşünme hızıma yetişemiyordu. Yaşasın tekrar yazabiliyordum))

Yazma isteğini kaybetmiş diğer arkadaşlara önemle duyurulur. Ama çok koyu divit boyasını ve içmeyi denemesinler. Sonucunu bilmiyorum.)))))